ağlamak

Şöyle der Mevlana : “Ey başkalarına ağla ki göz, gel, bir müddetçik otur da kendine ağla. Dal, ağlaya buluttan yeşerir, tazeleşir. Çünkü mum, aylamakla daha ayılın bir hâle gelir. Nerde ağlıyorlarsa orda otur, çünkü sen, ağlamaya daha layıksın!”