ağlamak

insanı cidden rahatlatır. bir ara aka boka ağlardım, pms dönemindeki hatunlar gibi. şükür atlattık.

hergün okula yürürken beşiktaş'ın cl'yi kazandığını hayal ediyorum ve ağlıyorum. başka türlü ağlayamadım henüz o sıkıntı fakat.

Hem iyi hem kötü hissettirir.

ya sevinçten ya da hüzünden olur aq dünyanın en anlamsız denklemi.

"Hiç gündüz ağlamak nedir bilir misin sen? Geceyi bekleyememek nedir sorarım sana herkimsen? Daha sigarayı yakıp, şarkıyı çalmadan göz yaşını koyuvermek nedir bilir misin? Vazgeçtiklerini düşündükçe vazgeçilmenin ağırlığını bilir misin? Vazgeçilmiş bir adam olsaydın bilirdin. Vazgeçilmiş kadınlar bunu anlayamaz. Tükenmişliktir, gücenmişliktir ve bildiğin tüm çöküntü içeren tabirlerdir. Adam ağlar mı hiç? Ağlar amına koyayım. En güzel adamlar ağlar hemde. Adam bir ağlar, görebilen şanslı bir kaç insan der ki”Adam ne ağladı be. Bravo!”. Bravo kısmı biraz abartı, kabul. Yinede adam öyle bir ağlar ki, ceketini eskite eskite, sigarasının süngeri tuzlu suyla ıslana ıslana, sakalları gözyaşıyla yıkana yıkana ağlar. Kadın ağlarsa”Üzülme, geçer.” derler, adam ağlarsa yanındakiler de ağlar. Yani ağlamak itinayla bizim işimiz. Bu kulvardan çekileceksin meleğim!" Adem abi çok güzel anlatmış söylemek istediklerimi.

pek sık yapmadığım eylem. hoşnut değilim. bana göre güçsüzlük, bazılarına göre insanlık.

en son ne zaman ağladığımı hatırlamıyorum bayaa oldu iyi birşeymiş gibi gözüküyor ama değil işte hatta çok kötü

uzun zamandır ağlamakta çok zorlanıyorum. belki duygusuzlaştım , belki güçlüyüm , belki de ağlayamayacak kadar hissizleştim. nedenini bilmiyorum ama içimden gelerek , hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.izlediğim filmler ve dinlerken gözümü nemlendiren şarkılar hariç en son ne zaman kendi hayatım için ağladım hatırlamıyorum. ağlamak güçsüzlük değil , henüz duygularınızı , hislerinizi kaybetmemişken ağlayın.

en son dört yıl önce dayımın vefatında uyguladığım eylem. tam uyumaya hazırlanırken görmemem, duymamam gereken şeyler öğrendim. bu yazıyı okuyacak arkadaşlardan ufak bir ricam var, lütfen ! karşınızda ki insanları ağlayamayacak kadar üzmeyin. öyle bir noktaya sürüklendim ki, çakmak kullanmadan sigara içiyorum. yapmayın etmeyin.

rahatlatan ama yalnızken gerçekleştirilmesi gereken bi eylem. tutabilirseniz kendinizi akşama saklayın. insanın en aciz en çaresiz olduğu andır.

insan ağlamayı özler mi? yıllardır aglayamiyorum ne büyük nimetmiş. ağlayıp rahatlamak istiyorum ama olmuyor. bir sürü acıklı film izledim yine olmadı. hala aglayabiliyorken kıymetini bilin. en sevdiğim insandan en büyük kazigi yedim kandirildim sadece güldüm ama ben aglamak istiyorum

(bkz: ruhu yüceltmek) (bkz: temizlenmek) (bkz: cry baby)

her türlü iyi gelir, mutluluktan aglamak da insana huzur verir üzüntüden ağlamak da.kendinizi hafiflemiş hissettirir bu yüzden kendinizi tutmayın ağlayın dökün içinizi hislerinizi rahatlayın gitsin. bi de sonunda derin bi nefes alın çok iyi hissedeceksiniz.

çok uzun zamandır ağlamıyorum. en son sınav filminde ağladığımı hatırlarım. sinemada. o da annesinin bankta öldüğü andı. feci etkilenmiştim.

dün gece yaptığım eylemdir, hatta en yakın arkadaşımla yan yana uzandık, birbirimize baka baka ağladım. öhöm öhöm, öyle değil. önce babam ve oğlum'u izledik. kaldı ki arkadaşımın babasıyla problemleri var, bense varoluş dertleriyle uğraşıyorum. basta ben çaktırmıyorum ama bi' baktım arkadaşa, fark edip o da bana baktı. ''mna koyim senin, ne biçim film açmışsın. komedi filmi mi yoktu lan'' dedi. sonra film devam ettikçe böyle sürdü gitti. ardından ''bi' komedi izlemezsek uyuyamam'' dedi. bedava filmlerde komedi yoktu, o da komiser şekspir filmini açtı. o da ayrı bir dram zaten, ayrı bir çaba. velhasıl, içmeden kafayı bulduk. ardından ölümü fark ettim, zamanı anlamaya çalıştım. boşuna yaşadığımızı, yaşamayı bilmediğimizi ve bu hayatın hakkını veremediğimizi. ardından bütün samimiyetimle içimdekileri döktüm yazıya. bugün ise dünden nasibimizi aldığımızdan bugün harry potter seyrettik. gözyaşlarımı akıtamadığım zamanlar vardı, öylesine ketum. merhamet ve ağlayabilmek bir hediye insana.

ağlamak duyguların dışa vurumudur.ağlamıyorum diyen insan ya büyük bir acı geçirmiştir ya da en kötüsü olan hissizleşmiştir..aslında her ağladığımızda daha doğrusu her gözyaşı yüzümüzden süzülürken kinimizi,nefretimizi,mutluluğumuzu ve hüznümüzü alıp götürür.sonra bakarsın gözünden yaş gelmiyor..--- spoiler --- acımıyor benim canım! --- spoiler --- kendini kandırırsın her sabaha,her güne başlarken..ağlamak kötü bir şey değildir aksine insan olduğunuzu hatırlatır..

rahatlatır derler de hüngür hüngür ağlamamış onlar herhalde çünkü nasıl bir baş ağrısı geldiğini bilmiyorlar sonradan

her gece usanmadan ağlarım sonra da hiçbirşey olmamış gibi uyurum.

bana yakışmayan tek şey. :)

gerekli olandır

göze faydalıdır. gözyaşında bulunan lizozim enzimi nedeniyle göz için antibakteriyel etki gösterir. ayrıca stresi azaltır, insanı rahatlatır. bu yüzden ağlamaktan çekinmeyin. gerçi göz çevresinin erken kırışmasına da neden olur ama olsun.

bir nevi sakinleştirici. ben de ilaç alması yasak bir depresifim bu aralar. ağlayamayacak kadar uyuşmuş.

annem yüzünden ağlamaya korkar oldum be evde. sevgiliden ayrılınca sabah akşam ağlıyordum sonra artık annem her ağladığımı gördüğünde gelip dövüyor o bacaksıza mı ağlıyorsun yine diye.

"ağlamak unutmak kadar kolaydır inan sevin ağlayabiliyorsan. gül ağlayabiliyorum diye sana birşey yapamam ağlayamıyorsan!" özdemir asaf

hatırlamak için hafızamız varken unutmak için elimizde hiçbir şey olmaması sonucu elde edilen üzüntünün dışa vurması.

oğlum tutamıyorum kendimi. ölüyorum lan ben galiba. hadi allahım inşallah

bazen öyle bi duruma geliyorum ki hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum.. sonra diyorum ki acaba değer mi ben ne haldeyken o neler yapıyordu.. sanırım bir adet dost omzuna ihtiyacım var sonrasında da iki duble rakıya..

bu kadar fazla olsun istemezdim evet çok fazla ağlıyorum ve galiba seviyorum ben ağlamayı

zamanın da gucsuzluk saydıgım için unuttuğum nadır yaptıgım rahatlatıvı eylem . şimdilerde dibi gorduğümü hissetiğimde gercekleşir keşke daha sık olsa

çoğu zaman samimiyetsiz gülmekten yeğdir.

en kötüsüde ne biliyor musunuz? ağlayamamak. keşke artım birşeylere bende ağlasam diyebilmek. duygusuzlaşmak. ne acıyı ne sevinci tatmak. odun gibi yaşamak.

ağlamak kötü tabi ama bir de ağlayamamak var allah düşman başına vermesin

bu kadar acının üzerine bize bahşedilen bir hediye.. çoğu zaman gözlerimizden birkaç damla tuzlu sıvıyla birlikte hayal kırıklıklarımız, umutlarımız ve acılarımız dökülür. bu bizi eskiye nazaran daha hafif ve daha güçlü kılar. yeni bir mücadele için ayağa kalkmamıza engel olan yüklerimizden bu eylemi gerçekleştirerek kurtuluruz. bazen direnmeye ara vermek, güçlü olmayı bırakmak ve birkaç damla gözyaşıyla tekrar ayağa kalkmaya çalışmak gerekir.

aynada kendime baktım. hani baya baktık birbirimize... bakıştık falan. yakışmıyor farkettim :) gizli yaptın boşalttın kendini tamam. hani farkettiğim tek gerçek o suratı kimse çekemez net yani. yarından sonra evin güçlü babası ağlamayanlarından hani olur ya dizilerde falan dimdik duran babalar gibi olan, ona alıştırmaya çalışacağım kendimi sanırım :) yada kaldırabilecek çekebilecek birini bulmalıyım 😂 ben böyle devrik cümleli entiri hayatımda kurmadım neyse siz anladınız :)

ne uğruna ağladığınıza bağlı olarak çok değerli olabilir. ne kadar sık olduğu önemli değil. sevdiğiniz insan için ağlarsanız, kalbine düşer ve tüm vücudunu gezer sevginiz. zamansız ölen anne-babanız için dökerseniz o gözyaşının düştüğü yerde bir çiçek yetişir. gördüğünüz bir haksızlık için aģlarsanız o gözyaşı en adil hükmü verir. siz görmezsiniz ağlarken..

en çokta yolda ağlamak içimi yakar. nasıl bir çaresizliktir o bilir misiniz

kitap okurken ağlamak efsanedir.bir sefer tattım o duyguyu başka da olmadı,olamadı,beceremedim

bir de o tek başına hıçkıra hıçkıra ağlamak var ya nasıl canını yakar insanın.

tutuklanma kararım verilmişti,ellerim kelepçeli bakırköy adliyesinden çıkıyoruz polis memuru ile beraber,o ana kadar hiçbir şey yok.kapıda babamı gördüm o anı bekliyormuşum demek ki.bir anda hüngür hüngür ağlamaya başladım.2011 nisan ayının 12 siydi.aklıma geldikçe gözlerim dolar,aileme yaşattıklarımı hatırlar yine ağlarım.

bugün ciğerim sökülene kadar ağladım. kaybettiklerime ağladım. kazanamadıklarıma ağladım. sevilip sevmediğime, sevilmeyip sevdiğime ağladım. en yakınımın gidişine ağladım. aslında yanımda olup ama bi o kadarda olmayanlar için ağladım. sadece gözden çıkan yaş değil bu kalbimin acısının dışarı vuruş biçimi

bu hafta sonu gözlerim şişene kadar yaptığım şeydir, bi süre sonra ağladığını bile fark etmiyorsun..

ağlayamazsın bazen olur ya. tutarsın kendini öylesine tutarsın ki ağlamak için kendini saldığında öyle bir ağlarsın, iki gün yutkunamazsın.

gülmek biraz böbürlenmek ağlamak hep öbürlenmek

gülmek kişisel sergi ağlamak bienal

bitmiş aşka su katmak ; ağlamak

zayiflik gostergesi degildir.insan agladiginda sırtındaki yukleri hafifletir daha rahatlamis hisseder, zayifligin aksine daha güçlü olur böylelikle.

önce çene ve yanaklarda titreşim hissedersiniz. "dur" dersiniz kendinize ama nafile. sonrasında gözün arka taraflarında acı-gıdıklanma arası bi his verir insana. daha sonrasında geçici görme bozukluğuna neden olur. hemen sonrasında gözünüzde bi ağırlık azalması hissedersiniz. göz kenarlarının ıslandığını ve aşağı doğru bir sıcaklık kaydığını hissedersiniz. o sıcaklık hislerinizdir. bu hisleri vücuttan atmak genelde faydalıdır. az önce gözlerimi ve yüreğimi biraz hafiflettim. sonra bu entrye yazmak istedim. selam olsun hepinizi öpüyorum

yıldızların ardından bulutlarla ağlıyoruz tam şu anda..

bazen güzel şey. içi rahatlıyor insanın.