Belki de tüm şansımı dedelerimden yana kullanmış olabilirim.
Baba tarafından dedem benim için babamdan üstündür.Çok çok severim kendisini.küçükken hayrandım resmen ona.yanımızda kaldığı zamanlar saçlarımı okşayarak uyuturdu.ilk ezberlediğim telefon numarası onundu.ağzından bir kere kötü söz çıktığını duymamışımdır,sessiz sakindi.babam harçlık vermez dedem verirdi hep.hastalanınca yanıma ilk o koşardı.
Anne tarafından dedem ise hayatta görebileceğim en neşeli insanlardan biriydi.anneanneme hiç adıyla seslenmez hep kirazım derdi ki belli bir yasa kadar anneannemin ismini kiraz zannederdim.son zamanlarında çok sinirli bir insana dönüştü hastalığı sebebiyle.ama hala sever sayardi beni.o zamanlar uzaktaydım mutlaka arar nasılım merak ederdi.bende arardım ama o daha çok arardı beni.bir gün sesini duyayım diye arayım dedim o gün açmadı telefonumu sonrasında dönmedi de.3 ay sonra öğrendim aslında benim onu aradığım zaman öldüğünü.onu son arayan ben olduğumu.çok kızdım keşke iki saat önce arayıp son kez sesini duysaydin diye kendime.ne sesini duyabildim,ne cenazesine katılabildim.