Yalnız yaşamanın tam kararında, tam kıvamında bir hayatım var. Buna rağmen bazen bazı anlar zorlanıyorum.
Basitçe;
Geçen çok yorgun gelmiştim eve sızıp kalmışım üstümü değiştirmeden ışık açık. Gecenin bir yarısı her yanım tutulmuş üşüyerek uyandım.
Biri olsaydı keşke en azından üzerimi örterdi dedim.
Bu kötü yanı.
Dün gece yine gecenin bir yarısı ağlayarak uyandım ya da tam uyumamıştım emin değilim. Hıçkıra hıçkıra ağladım kör karanlıkta. Kimse duymadı sadece ben biliyorum.
Bu iyi yanı.