sevgili

Sevgili sev- kökünden gelir. Bu kökün nereden geldiğini bulmak için biraz araştırma yaptım ama pek bir şey bulamadım. Türkiye Türkçesinde kullanılan bir kök bu. Arapçada "Sevda" kelimesi var. Belki bununla bir ilişkisi olabilir ama sanmıyorum. Bu köke gelen ilk ek olan -gi ekinin işlevi fiillerden isim yapmaktır. Sev fiilini bir isme dönüştürür. Görgü, korku, yazgı kelimelerinde de aynı işlevin farklı örneklerine şahit olabilirsiniz. Son olarak gelen -li eki ise isimlere gelir ve o şeye sahip olma anlamı katar. Sevgi ismine gelerek sevgiye sahip olma anlamı katmıştır. Tıpkı görgülü ve korkulu kelimelerinde de olduğu gibi. Yani etimolojik olarak bakacak olursak sevgili kelimesi sevgiye sahip olan, içinde kişidir. Mektuplarda "Sevgili Bilge" derken de bunu kast ederiz aslında. -li ekinin tersi de -sız, -sız ekidir. Ama mektuplarda "Sevgisiz Bilge" demeyiz çünkü herhalde herkesin sevgiye layık olduğunu düşünürüz.