geçenlerde kendisinin kitabını dinledim storytel’de. normalde sesli kitap olayını pek sevmiyorum ama teoman’ın sesindendi kitap, dinlemeden edemedim.
(bkz: fasa fiso)
öncelikle kendisi ile çok ortak noktamız varmış onu fark ettim, o da bakırköy taraflarda büyümüş. keşke daha önce doğsaymışım ya, tavlardım ben teoman’ı.
olduğu yere binbir emekle gelmiş biri, ki bence hala hak ettiği yerde değil. türk rock’a bir sürü şey kazandıran bir sanatçı daha da iyi bir yerde olmalıydı bence. kendisi istese olur bu arada, pek istemiyor gibi. hep dediğim gibi öldükten sonra değeri daha da anlaşılacak.
(kendimi yıllar sonra haberlerde teoman’ın cenazesinde deli gibi ağlayan kadın olarak görüyorum.)
benim teoman aşkımı bilmeyen yoktur -bu yüzden bana hep teoman’la ilgili hediyeler alırlar haksjalsjsls-, ortaokulda başlayan aşkım hala devam ediyor ve hep de edecek.
teoman öyle bir sanatçı ki, yıllarca albüm çıkarmayıp çıkardığında da önceden çıkardığı şarkıları tekrar yorumlayıp yine de kendini deli gibi dinletiyor.
sigara ve alkolü azaltsa hem sağlığı hem de müziği açısından daha iyi olacak, ilk albümlerindeki sesi son albümlerinde yok. daha boğuk bir hal almış.
ama yine de bana fark etmez tabii ki, her şekilde dinlerim.
link
“rüzgarıyla bir yelkenli,
doğmuştu yanlış zamanda
sessizlikte bir çığlıktı
hazır değildi günaha
nefessiz kalmıştı aşksızlıktan”