İlkokul 2 veya 3. sınıftayız. Okulumuzun ingilizce öğretmeni sınıfa geldi ve kurbanlık hayvan seçer gibi beğendiği öğrencileri toplamaya başladı. 23 nisan için gösteri yapılacakmış, ingilizce şarkı söyleceklermiş. Bildiğiniz kadın yüzünü beğendiği ne kadar öğrenci vardı seçti, pazarda kimsenin poşetine koymak istemediği çürük domates gibi sınıfta bir avuç kişi kalmıştık. Küçücük halimle o kadar üzülmüştüm ki o koroya seçilemediğime. Seçilenlerin havasını siz düşün. Bir de bildiğiniz gibi çocuklarda merhamet denilen şey de olmadığından ellerinden geldiğince yaptıkları şeyi ballandıra ballandıra gözüme sokarlardı.
O gün güzelliğin bu dünyadaki her şey olduğunu ilk anlamaya başlamamdı.