Ben sende ardı arkası kesilmeyen bir korku sevdim.
az kelimeyle kurduğun cümlelerdeki gizli soru işaretlerini,
barlardan çatlak bardak gibi atılmayı beklemeni,
serserice patlamalarını,
yuttuğun toplu iğneleri ve bir film hilesi hissi uyandıran utangaç hasret pozlarını sevdim.
Dokunamadım sana.
Parmakuçlarım neşterdi çünkü.
Kırılan bir kemiğin sesiyle veda ederken,
Bir nedeni yok. Yalnızca öptüm.
(bkz: Küçük İskender)