Bazen birinin buyrun bu bir simülasyon ve buna beş dakika ara veriyoruz demesini o kadar çok istiyorum ki. Sadece beş dakika ya.
Öyle bir boğulmuşluk, batmışlık, hapsedilmişlik var ki... ne kadar iyi davranırlarsa davransınlar ne kadar karışmazlarsa karışmasınlar yine de kurtulamıyorsunuz bu durumdan.
Ve ciddi anlamda bir terör içeriyor içi. Çünkü düşünsenize birbirinden tamamen farklı karakterde insanlar sırf kan bağı var diye aralarında birbirlerine uyum sağlayıp aynı ortamı paylaşmaya çalışıyorlar.
Üstelik birine “anne” birine de “baba” dendiği için her türlü alanınıza girebilmeli hakkı görüyorlar kendilerinde.
Bir süreden sonra hiç çekilmiyor. Hiç hem de.