birkaç gündür bir dostum misafirim. bugün iş için birini arayıp aramamayı düşünürken muallakta kalmıştım. ki aramayı zerre istemiyordum. o ara dostum, "içinden gelmiyorsa, arama" dedi, güldüm. gülüşümü görüp "ne oldu?" dedi. cevap verdim; "mevzu içinden gelmeye kaldıysa eğer, benim içimden
yaşamak bile gelmiyor."
dostum bir anda hiç olmadığı kadar ciddileşip şu efsane cümleyi söyledi: "o zaman sadece olması gerekeni yap."
içinden gelmemek, bahane veya gerekçe değildir. herhangi bir iyi ya da kötü şey için. zira bazen sadece olması gereken vardır. ve o olur. bazense olmaması gereken. ve o da olmaz. bu kadar basit.
(bkz: içinden hiçbir şey gelmemek)