Sanırım nereye yazacağımı bilmiyorum. Bunu ona bile yazamıyorum çünkü kendimi anlattım ve o anlamamak için uğraştı. Kelimeler bitti benim için. Çok basit birkaç şey istemiştim oysaki. Seni seviyorum demek kolay ama isteklerimi görmemek daha basit geliyor sana. Sana son kez anlatsam kendimi. Yine her şeyi hallederiz diyeceksin. Biz oysaki benim minicik isteklerimi bile halledemiyoruz. Halledemiyorsun daha doğrusu.
Bir şey yokmuş gibi devam ediyorum ama bu da benim iğrençliğim çünkü ben seni cidden seviyorum. Sevgini benimkiyle kıyaslıyorsun ya en çok da buna gülüyorum içimden aslında. Her sabah yüzünde ufak tebessüm oluşsun diye çırpınan beni kırdın ve farkında değilsin. Sadece yorgun biliyorsun beni. Sana avaz avaz bağırdım ama duymak istemeyene yorgun kalıyorsun işte :) Ben sabah yine sahte gülümsemelerimden birini takınırım sana güzel bir günaydın derim ve sen fark etmezsin bile :)
Belki de isteklerimi hiç beklemediğim bir anda yapacak beni şaşırtmak istiyor. Kendimi böyle avutuyorum. Umarım sadece avunmakla kalmam