11 Aralık 2013. Bu tarihi eminim fanatik Galatasaraylılar hatırlayacaktır ama sadece Galatasaraylıların değil bence tüm ülkenin tüylerini diken diken eden o günün benim için bambaşka bir anısı da vardır. Üstünden seneler geçtiği için ve o zamanlar çocuk yaşta sayılacağım için anlatmamın bir sakıncası yoktur artık diye düşünüyorum.. Biliyorsunuz o günden bir gün önce Juventus - Galatasaray Şampiyonlar Ligi maçı var. Yoğun kar sebebiyle maç iptal oluyor ve ertesi gün tam da benim okulda olduğum bir saate erteleniyor maç. 8.sınıfım lise sınavına hazırlanıyorum. O dönemde de delicesine platonik olduğum benden tam 4 yaş büyük bir bey abimiz var. Bakmayın şimdi gülerek anıyorum ama o zamanlar nasıl aşığım nasıl geberiyorum aşkımdan aramızdaki yaş farkı falan umurumda değil ve onun da bir gün beni fark edeceğinden eminim. Diş tellerim ve ergenliğe yeni yeni girmiş yüzümle üniversite sınavına hazırlanan ve gözü gerçekten sevmek için kimseyi görmeyen adam beni fark edecekti.. Neyse bu maçın olduğu gün son dersimiz en sevdiğim hocanın dersiydi. Ben de o zamanlar ortaokulun okul başkanıyım benim yanık olduğum x kişisi de lisenin başkanı. Liseliler üst kattaki ingilizce dersliğini almışlar projeksiyondan tahtaya maçı yansıtıp izliyorlar. Ben de okul başkanıyım diye en sevdiğim hocam krallık yaptı bana sen çık yukarıda liseliler maçı izliyorlar izle hadi dakika 62 ben izliyordum öğretmenler odasında dedi yolladı beni. Galatasaray'ı çok sevdiğimi bilmeyen hocam yoktu çünkü. Çıktım üst kata kapıyı bir açtım içerisi erkek dolu. Askeriye gibi. Korktum kapattım geri. Bildiğiniz ''erkek'' kokuyor içerisi ama dkjdkjkalkas Liseden tanıdık bir kız varmış içeride onu söylediler sen gir o seni görür diye kapıda beklediğimi görenler. O kız da platoniğimin en yakın kız kankası. Öncesinde gidip kızla bir şekilde tanışmış, kendimi sevdirmiştim ben. 8.sınıfız ama az buçuk hedefe giden yolların nereden geçtiğini biliyoruz. Kız da beni nasıl sevdiyse hala konuşur takipleşiriz. Neyse tekrardan açtım kapıyı beni gördü ayağa kalktı kız el sallayarak nasıl adımı bağırıyor ama gel gel diye. Bir gittim yanına benimki de orada. Oturacak yer yok mal gibi dikiliyorum ayakta herkes maça odaklanmış. 2 tarafa ayrılmış sınıf bir taraf Galatasaray'ı tutanlar diğer tarafta da Juventus'u tutan fenerliler beşiktaşlılar falan var. Hocalar bile var içeride ama küfür kıyametin haddi hesabı yok hayatınızda böyle ortam görmemişsinizdir. Beni görünce yanındaki oğlanı kaldırdı sen şuraya geç de kız otursun diye kendisi yana kaydı sonra da bana bakarak adımı söyledi ''gel sen buraya otur'' dedi eliyle yanındaki boş yere vurarak. Allahım ben yokum dünya üzerinde. Adımı ilk defa ağzından duyduğuma mı düşeyim, bana yer açmasına mı düşeyim, şirin şirin eliyle vur vur yapmasına mı.. Köpek gibi aşığım çocuğa 2 senedir. bindiği servisin listesini çalıp evinin adresini, servis şoförünün telefonunu rica edip oradan numarasını bulmuşluğum var. You dizisindeki Joe getir götürümü yapsın yani çocuğun giyindiği gömlek bedenini dahi biliyordum. Neyse oturduk yanına. Heyecandan izle maçı izleyebilirsen.. adam yanımda Galatasaray karşımda dizlerim titriyor. İzliyoruz maçı ama kalbim ağzımdan çıkacak böyle bir heyecan yok içeride 2 kızız bi de. 4 dakika geriden takip ediyoruz maçı kaçak izlediğimiz için tabi. En son dayanamadı çıkardı telefonunu sahadana girdi bir baktı gol olmuş. Millet tabi inanamıyor küfrediyorlar buna eğer yalansa seni şuraya yatırır... ben zaten şokum hem maçı beraber izliyoruz hem de gol haberini ondan alıyorum. 3 dakika geçti.. Sneijder gidiyor.. elim ayağım titriyor herkes tuttu nefesini bekliyor.. gol oldu.. sonrası zaten curcuna. ben onun en yakın kız arkadaşına sarılıyorum kız bana sarılarak çığlıklar atıyor Galatasaray tarafı Juventus tarafındakilere sövüyor hocalar kahkaha atıyor kafamı bir çeviriyorum yanımda kahkaha atıyor ilk defa böyle musmutlu görüyorum onu. sonra maç falan bitti dağıldık tabi ben o heyecanla yürümeyi unuttum kendi adımı bile unuttum düşünüp düşünüp dans ediyorum merdivenleri inerken. Hem maçı kazanmışız hem aşkta başıma asla gelmez dediğim şeyler gelmiş ben gökteyim dünya üzerinde yokum yani kavuştum allahıma.. unutulmaz bir an olmuş oldu benim için bu da böyle. şimdi gülüyorum o çocuksu saflığıma falan.
dipnot: 4 yıl platonik kaldıktan sonra büyümem gerektiğini fark ettim. şimdi böyle anlattım ama geçti tabi en başta da dediğim gibi hem çocukluk hem de karşılıksız, sevginin ne olduğunu yeni yeni keşfettiğim zamanlardı. hepimizin olmuştur. hatta sonradan keşke onunla abi kardeş ilişkimiz olsaydı demişliğim de vardır. hayatımdaki insana saygısızlık olmaması adına bu dipnotu düşme gereği duydum. çünkü şimdi gerçekten sevdiğim, aşk nedir öğrendiğim ve beni de seven biriyle izliyorum Galatasarayımın maçlarını. o gün sadece Galatasaray kazanmış olsa da, bugün ve 1 yıldan uzun süredir kazanmaya devam eden benim. ha bi de bu nasıl okul demeyin diye şunu da açıklayayım o zamanlar bir kolejde burslu okuyordum ve ortaokul ilkokul lise aynı binadaydık. en üst katta da ingilizce derslikleri yemekhane kantin falan vardı.
okuduğunuz için teşekkürler.