Türkiye'de tıbbi bir zorunluluk yoksa on haftaya kadar serbesttir. Yani iki buçuk aydan önce herhangi bir gerekçe göstermeden doktora gidip ben bu çocuğu istemiyorum diyebiliyorsunuz, eğer evli değilseniz ve on sekiz yaşından büyükseniz salt kendi rızanız yeterli oluyor.
Eğer evliyseniz eşinizin de rızası gerekli, burada bir duruyorum ve düşünüyorum. Sadece kadın bedeni olarak ele almıyorum öncelikle, o çocuk tek başına oluşmuyor vücudumuzda sonuçta, babanın da elbette bir söz hakkı olmalı. Ancak birçok ülkede böyle bir şart yok, yani kadının kendi beyanı yeterli bulunuyor. Hatta bununla ilgili İnsan Hakları Avrupa Mahkemesi'ne başvuran babaların talepleri reddedilmiş, kadını daha çok ilgilendiren onun menfaatine dayalı bir konu bu demişler. Bu doğru, onun bedeni nihayetinde, ayrıca doğduktan sonra da daha çok annenin bakımı söz konusu ancak bir yandan da babanın hiçbir hakkı olmaması biraz sıkıntılı geliyor bana.
On hafta meselesine gelirsek ve yine mukayeseli hukuka bakarsak birçok ülkede bu sınır on iki hafta. Kimi ülkelerde hiçbir sınırlama yok ancak ben bunu doğru bulmuyorum, sonuçta hamileliğin belli bir noktasından sonra artık cenin formundan yavaş yavaş çıkıp bebek oluşumu başlıyor. Sağlıkçılar daha iyi bilir, hamileliği o noktadan sonra sonlandırmak en başta kadının kendi sağlığı için de tehlike arz ediyor. Ancak kimi ülkelerde on iki hafta dışında bazı seçenek sınırlar da söz konusu, mesela tecavüz halinde bu sınır on sekiz haftaya kadar uzayabiliyor. Biz de böyle bir ek süre getirebiliriz, gayet makul olur.
Ayrıca kürtajla ilgili olarak TCK'de düzenlenen suçlar için,
(bkz: çocuk düşürtme) TCK Madde 99
(bkz: çocuk düşürme) TCK Madde 100