Balıkla ilgili anılarım çok karışık.
Bir dönem hiç ağzıma sürmedim, hatta evde balık yapılan günler dışarıda yemek yerdim, o koku geçene kadar eve girmek bile istemezdim. Bir dönem dediğim de en az beş seneye tekabül ediyordur, öyle kısa süreli değildi bu hassasiyetim. Sebebi neydi bilmiyorum ancak gerçekten rahatsız ediyordu beni kokusu.
Şimdi ise şu saatte oturdum bir yarım arasına palamutları itinayla ayıklayarak yanına roka, sumaklı soğan ve az domates ekleyerek afiyetle yiyorum. Mis gibi.
Dışarıda hiç yemedim. Eminönü'nü sıklıkla duydum, mekan ismi önerilerinize açığım. Hâlâ İstanbul'dayken hakkını vereyim bari bu balık ekmek ritüelini de gerçekleştireyim bir gün.