Okuduğum en iyi kitaplardan biri. Zaten Tolstoy'u da bir başka seviyorum. Tolstoy zaten,ne kadar kötü yazmış olabilir ki diyerek başladım; daha iyisi var mıdır acaba diyerek bitirdim. Herkes okumalı bence. Bir alıntı da ekleyeyim
---
spoiler ---
Ölümün her şeyin kaçınılmaz sonu olduğunu ilk kez bu kadar karşı konulmaz biçimde hissediyordu... Ölüm kendisinin de içinde vardı, bunu hissediyordu. Şimdi değilse yarın, yarın değilse otuz yıl sonra, hepsi bir değil mi? Peki bu kaçınılmaz ölüm ne demekti, bunu bilmemesi bir yana bu konuyu hiç düşünmemiş, düşünememiş ve düşünmeye cesaret edememişti.
"Çalışıyor, bir şeyler yapmak istiyorum ama her şeyin bir sonu olduğunu ve ölümü unutmuşum."
Karanlıkta büzülüp dizlerine sarılmış halde yatağın üzerinde oturuyor ve aklına gelenlerin yarattığı gerilimle soluğunu bile tutarak düşünüyordu. Düşünüp durdukça gerçekten de ölümün varlığını büsbütün unuttuğunu, yaşamdaki o küçücük ayrıntıyı, ölümün geleceğini ve her şeyin biteceğini, herhangi bir işe girişmenin yersizliğini ve ölümden kurtuluş olmadığını daha açık kavrıyordu. Evet, korkunç bir şeydi ama böyleydi işte.
---
spoiler ---