küçükken makyaj yapan kadınları oldukça küçümserdim, hatta birkaç kez aileme karşı "ben ölene kadar makyaj yapmayacağım." demişliğim de var.
sonra ne oldu peki? zamanla hassas cildim kendini belli etti, sıcaktan soğuktan hatta sudan bile pembeleşen yanaklarım sağ olsun en azından bb krem sürmeden evden çıkmama gibi bir alışkanlığa sahip oldum. babam her gördüğünde "sen hani makyaj yapmayacaktın?" geyiğini ısrarla başlatır, ben de "elimde olsa asla yapmazdım, napıyım bana bu geni vermeseydiniz" gibi atağını karşısına sürerim.
kısaca tükürdüğümü güzelce yaladım, baya doydum sayılır.