makyaj yapmak

dünyanın en güzel şeylerinden biridir benim için. yaparım silerim farklı renklerle farklı şekilde yaparım kafamı oyalar

ilk makyaj yaptığım gün sokağa çıktığımda muhafazakar bir mahallede oturduğum için herkes bana tip tip bakmıştı. imam-hatip lisesinde okuduğum için okula makyajlı halde gittiğimde tüm arkadaşlarım benimle dalga geçmişti. akşam eve geldim.babam yüzümün halini görünce birden hiddetlendi ve daha önce hazırlayıp soğumaya bıraktığı kaynar suya kafamı soka çıkarta beni dövdü.arada "konuuş" diye bağırıyordu. ne diyeceğimi bilemedim. ağlayarak "baba dedim bıktım sizin bu baskılarınızdan ben de makyaj yapmak istiyorum"dedim. babamın buna verdiği cevabı ise asla unutmam. "oğlum ibne misin niye makyaj yapıyorsun?"

bakıma karışı değilimde,abartılıp kyle jenner'a benzeyip ''ben doğal güzelim,herkesten çok güzelim,çirkinler götümü yesin ''diyenlere ayar oluyorum.

yapılmasına karşı değilim, herkes kendini güzel hissetmek ister -ki ben de yapıyorum. da, eyy güzel kardeşim her sabah okula gelirken kontür yapmak, aydınlatıcı sürmek nedir? ya ben dersi mi dinliyeyim senin smoke göz makyajını mı eleştireyim, el insaf ya

kasım aralıktan beri yapmıyorum nerdeyse arada tek tük yaptım ama hafif makyajdı onlar da

ben bunu cidden sorguluyorum. hafif yapana lafım yok bir ruj, bir rimel herkeste hoş durur ama abartmak gerçekten gereksiz. makyaj yapıyorsun belki güzel olduğunu falan sanıp özgüvenin artıyor ama aslında sen o kişi değilsin. yüzündeki boya gidince kalan kişi kimse sen osun. abartmayın hem cebinize zarar. al kendine yakışan 3-4 renk ruj değiştir değiştir kullan :d

öyle çok abartı yapmam yaptığım makyajı insanlar için de yapmam içimden geldiği için yaparım

makyaj yapinda abartmayın bazıları karanlık da fosforlu kalem gibi geziyor uzunlari açmış araba gibi

bugün abimle telefonda konuşuyorduk, ee senin şu kursta ki kız işi ne oldu dedim sorma ya kızdan öyle bir soğudum ki dedi merak ettin ne oldu deyince başladı anlatmaya "kız kursa ilk geldiği zamanlar çok güzeldi hafif tam tonunda da olsa yine de makyaj yapıyordu sonra kızla arayı ısıttık bana telefon numarasını verdi samimi olmaya başladık dünde yine kursa gittim oda yanıma geldi ki görmez olaydım resmen kendini boya küpüne sokup çıkarmış o derece çirkin olmuştu zaten bir daha da konuşmadık." dedi. şimdi diyeceksiniz bunu bize neden anlatıyorsun demem o ki bende bir kadın olarak makyajı seviyorum doğrusu ama fazla makyaj benim bile açımdan çirkin duruyor kızlar. herşey dozunda, dozunda..

gösteri dışında beni makyajla gören insan sayısı:0 yok ya gerçekten rahat edemiyorum bir de hiç yakıştırmıyorum kendime makyaj bi insanı ancak bu kadar çirkinleştirebilir

artık ben makyaj yapıp dışarı çıkmak istiyorum gözüme hayvan gibi rimel sürmek istiyorum, kirpiklerim kaşlarıma değsin istiyorum lan 5-6 aydır makyaj yapmıyorum resmen. evet dışarı çıkarken falan da yapmıyorum en son biyometrik fotoğraf çektirdiğimde yapmıştım durum içler acısı.

bazen kenimizi tuvâl yerine koyup azıcık ondan azıcık bundan derken saçmaladığımız da olmuyo değil

saçları taramak da makyaj sayılıyor mu?

cuma günü mezuniyet törenim olduğu için takma kirpik alıştırması yapıyorum. allahın belası kirpik beni katil edecek birazdan

son 10 gündür falan makyaj diyetindeyim efsane gidiyor vallahi, herkese tavsiye ederim :d

ben de 4-5 aydır makyaj diyetindeyim.stokladığım hiç bir şeyi kullanamıyorum. canım çok çekiyor ama kendime dur diyorum.

silmek zor geldiği için sabahları ' amaaan kime beğendircem kendimi boşver' diyip avutup yapmıyorum (bkz: sonunu düşünen kahraman olamaz)

rahatlık seviyem o kadar ilerledi ki makyaj yapmaya bile üşenir vaziyete geldim. dışarı çıkarken eşofman geçirip altıma öyle dolaşıyorum. sıfır makyaj. sekiz yaşında sanıyorlar ama rahatlığımdan ödün veremem.

keyfime göre yaptığım ya da yapmadığım eylem. hiç makyaj yapmadan sokağa çıktığım da olur, full makyaj çıktığım da. ten makyajını ise özel günler harici yapmam. özel günlerde bile hoşlanmayarak sürüyorum o fondöteni. sürekli fondötenli gezmek zaten benlik değil. ama hiç makyaj yapasım gelmediği günlerde bile bir kırmızı ruj sürer çıkarım, çünkü kırmızı rujsuz yapamam. evde otururken moralimi yükseltmek için kalkıp kırmızı ruj sürdüğüm bile oluyor:d

aga bazı kızlar makyaj sayesinde 40 yıllık boyacıdan daha iyi evi boyarlar bence..

eskiden yapardım da şimdi çok özel bişey olmayınca yapamıyorum içimde heves kalmamış yüzümü yıkayıp çıkmak daha rahat hissettiriyor. önceden makyaj olmadan dışarı çıkmak istemezdim şimdi makyajsız çok daha iyi olduğu kanaatine vardım.

çok ağır makyajlardan hoşlanmıyorum, eyeliner rimel bronzer yeterli bence neyse bugun dışarı çıkarken yapayım dedim mis gibi yağmur yağdı bir şey bozulmadı gerçi ama bozulsa da üzülmezdim çünkü yaz yağmurunun aşığıyım

yapmadan çıkan erkek gitsin arabistanda kara çarşaf giysin aq

bunu abartıyorlar zor uğraştırıcı diye katılmıyorum. yemin ederim 1 saat uğraşsam umrumda olmaz ama eve dönünce silme işi beni öldürüyor. genelde silmiyorum bile. dünyanın en zor işi gibime geliyor. yüzüm gözüm simsiyah oluyor uyanınca.

herkesin yapma amacı farklıdır. bunlar şöyle değişebilir: -güzellik standartlarına uymaya çalışmak,benzeme isteği -sağlıksız göründüğünü düşünüp tenine renk katmayı istemek -tamamen keyfe bağlı sebeplerden benimki üç numara oluyor. makyaj yapmak benim için resim yapmak gibi,ruh halimi yansıtabiliyorum ve tuvalimde yüzüm. tabiki fırça darbeleri bile benim düşüncelerimi yansıtıyor. kendimle uğraşmayı seviyorum. yüzüne asla ama asla bir şey sürmeyen insanlara ciddi derecede özendiğim dönemler oldu. sorunlu bir cildim olmasa da ben asla yüzüme bir şeyler sürmeden dışarı çıkamıyorum,belki aynaya bakmadan çıkarsam olabilir ama bilin bakalım sorun ne? ben bir başak burcuyum.

(bkz: kendime saygım yok eylemi) hiçbirinizin elmacık kemikleri, yakamoz gibi parlamayacak. hiçbirinizin dudakları eser yenenler gibi olmayacak. doğal olmadığınız sürece yapmacıksınız. bu olaya çok nefret doluyum. kimse bana haylaytırı ya da dudak şişirmeyi ya da göz kapağına toz şeyler sürmeyi savunmasın. hayırlı geceler :*

makyaj yapsam ülkede ki kızların yarısından guzel olurum aq

ben hep istemeden ‘yok gibi görünen makyaj’ yapıyorum

kızlar hiçbiriniz makyaj yapmıyorsa, doğallıktan yanaysa dışarıda boya küpüne düşenler kim?

hayatım boyunca hiç dudak kalemini taşırarak sürmedim veya güneşle yanyana yürüyormuş gibi highlighter da sürmedim. ama bir kadın sırf bunu yapıyor diye ona atıp tutma hakkı da görmedim kendimde. ben az highlighter sürmeyi severim, o çok sever. beni ilgilendirmez. çünkü kişinin samimiyeti, yapmacıklığı giydiği kıyafette ya da sürdüğü makyaj malzemelerinde değildir. umarım insanların kendilerinde sevmedikleri kusurları kapatmasından rahatsız olmak yerine, herkesi yargılayan hallerinizden rahatsız olursunuz.

22 yıllık ömrümde bir türlü anlam veremediğim hadise. lütfen hatun bir kişi bana mantıklı sebeplerinin açıklayabilir mi?

Dozunda olanı gayet güzel de, fazlası beni korkutuyor. Ciddiyim. Böyle bi huzursuz hissediyorum kendimi. Aslında karşımdaki, aniden yüzündeki muşambayı sıyırıp beni Yemeye çalışacak bir yaratıkMış gibi bir Tedirginlik. Bilmiyorum neden. Böyle bir şey olursa güneşe kaçarım.

Gerekçesi olmayan bir eylem, niye yaptın/yapıyorsun diye sorulması bana saçma geliyor. Canımız istediğinde yapıyoruz. Mesela bu süreçte her gün yapanlar da var benim gibi sıkıldıkça yapanlar da var. Tamamen içgüdüsel.

Kadınların kendileri için yaptığı bir şeydir. Kendilerini nasıl beğeniyorlarsa, nasıl iyi hissediyorlarsa öyle yapıyorlar. Pek de sorgulamamak gerektiğini düşünüyorum.

herkes şimdi burda niye yapıyorsunuz, saçma tarzı şeyler yazmış da gerçekte doğal kadınların değil makyajlı ve bakımlı kadınların tercih edildiği de aşikar. ne istiyosunuz lan bizden

İlk ortaya çıkışının kadınların yüzünü orgazm anındaki yüz ifadesine benzetmek olduğu söylenir. İlk kullanılan kırmızı rujlar, pembe allıklar, göz kalemleri bu görüntüyü elde edebilmek içinmiş

mühim olan karaktere makyaj yapmamak şdkejd

(bkz: insanda sahtecilik) (bkz: üst düzey espiri)

Makyajla kendine yeni bir yüz kazandıranlara hayretle bakıyorum. Ben yapınca hiçbir değişiklik olmuyor tipi azıcık daha kurtarıyoruz o kadar.

Kadınlar, yüzünüzle uğraşmayın. Hepiniz gayet güzelsiniz.

makyaj yapmıyor sanılan kadınların çok ince rötuşlarla bambaşka biri olması konusu var bir de.

Vala efsane olay. Keşke ben de yapsam zira harika bir özgüven depolama yöntemi. Gerçi sakal da bir nevi makyaj sayılıyor sanırım da neyse. İnsanın kendini beğenmesi güzel şey. İsterse başkası kesince kendini beğeniyor olsun, isterse sevdiği beğenince, isterse sadece aynaya bakınca. Sadece sağlığı etkilememesine dikkat edilmesi onemli. Mesela ben ne kız kardeşimin ne kız arkadaşımın makyajını silmeden yatağa girmesine izin vermiyordum. Kendi ellerimle sildiğim de çok oldu. Hele güllü müllü bir tane makyaj temizleme suyu vardı bayağı iyiydi o. Bak duygusal bir top oldum yine.

evde öylesine yaptığın makyajın uğraşarak yaptığın makyajdan bile güzel olması ama senin dışarı çıkmayacak olman, entry burada bitiyor..

En son ne zaman makyaj yaptığımı hatırlamıyorum. Genel olarak kızların zevk aldığı sevdiği bir şey ama galiba ben de bir anormallik var. Neysem o şekilde görünmek istiyorum, makyajla güzel olacağıma olduğum şekilde görünmeyi isterim. Yaparsam da çok hafif. Bakımlı olmaya özen gösteriyorum, cildime dikkat ediyorum yeterli benim için. Makyajla evrim geçirenleri vay anasını diye izliyorum aq.

rimel dışında bişiler sürünce palyaçoya benziyorum. ruj bile yakışmıyor be. hele allık çok komik duruyor ama renk gelsin diye iki pof pof mecbur sürüyorum. beyaz tenli olmak da zor. yoksa "hasta mısın yüzün çok soluk" diyorlar.

Beceremeyenin yapmaması gereken bir çeşit sanattır. Hayır ben o yapılamayan leş makyajı görmek zorunda değilim sonuçta. Dalga geçince ben suçlu oluyorum.

Yüzü, ruj, rimel, far, fondöten diye adlandırılan çeşitli boyalarla renklendirmek.

Sadece eyeliner ve far bütün makyaj ihtiyacımı karşılıyor büyülü bişey

Beceremiyorum, o yüzden yapmıyorum. Zaten gözlerim güzel ne gerek var ki ahxjahz