Bu gecemizin son konuğu bendim evet evet yanlış duymadınız ben, sayın yazar @mrdepresif; soruları hep sen mi soracaksın birazda ben sorayım dedi ve mikrofonu elimden aldı. Keyifli okumalar, canım kendime teşekkürlerimi iletiyorum .
*Mrdepresif'e Sevgi ve saygılarımı sunuyorum
Mrdepresif: Hazırsanız ilk soruyu soruyorum o zaman :)
Guglepiley: Ama olmadı ki :D
Mrdepresif: Bence çok güzel oldu :)
Bu tarz bir program yapmayı niye seçtiniz? Gazeteci olmayı düşündünüz mü? Bir yerlere yazdıysanız da kusura bakmayın. Bir süredir sözlükte okuma fırsatım olmuyor. :)
Guglepiley: Sözlükte çok usta kalemlerin olduğu gibi çok mantıklı konuşan yazarlarımız var, bende bu yazarlara sorular yöneltmek istedim. Ayrıca yazarlar için mini bir podcast yapmış olduğumu düşünüyorum.
Mrdepresif: Eleştirmedim sizi. Sanki sert bir cevap oldu :)
Biraz rahatlamanız için ikinci soruyu hobilerinizden seçelim.
Hazırsanız tabii.
Guglepiley: Efendim mizacım biraz ciddilidir, kusura bakmayın :D , hazırım
Mrdepresif: Bir zamanlar ben de öyleydim. Sonra pamuk gibi olmaya başladım :)
(bkz: Olum bize ordan iki kaçak çay gönder)
Sayın yazar, olmazsa olmaz dediğiniz hobiniz nedir? Biraz anlatır mısınız?
Guglepiley: Her hafta sonu bahçeye giderim. Sabahtan akşama kadar bahçeden çıkmam, toprak ile uğraşmak çok ayrı bir şey. Yani tarif edilmez yaşanır. İnsan gibi ama insandan daha nazlı, iyi bakmak gerekiyor diktiğin meyvelere ve sebzelere hatta o kadar iyi bakmak gerekiyor ki, hepsine teker teker ilgi alâka göstermen lazım yani yakından bakmak lazım. Ben ne zaman bahçeye gitsem, umutlarım tazelenir. Bazen su vermeyi unuttuğum ağaçlar oluyor, hani ağaca şu vermezsen meyveleri buruşur yani susuz olduğu bariz belli olur. Su vermeyi unuttuğum ağacı görünce meyvelerinde herhangi bir sorun Yok, sanki su verilmişcesine meyveleri var. Ağaç suyunu almamış ama sapasağlam meyvesini vermiş, sonra içimden diyorum bu Umut değilde nedir. Demem o ki bahçedeki her şey benim için birer insan gibi, bahçeyi görmediğim hafta içimi Bir hüzün kaplıyor tam manasıyla
Mrdepresif: Açıkçası beklemediğim bir hobi geldi. Ne yalan söyleyeyim çok hoşuma da gitti :)
Rahmetli Kemal sunal ‘ın Çöpçüler kralı filminde, yaşlı teyze kedilere yemek verince; ‘insanın kedi olası geliyor’ demişti ya. Sizin yazınızı oluyunca da;
(bkz: İnsanın toprak olası geliyor)
Geldik son soruya. Yazınızı okuyunca aklıma şu soru geldi?
Sevgi gerçekten her şeyin üstesinden gelir mi? Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
Günümüzde sanki kimse sevginin gücüne inanmıyor ya da eskiler gibi sabır mı gösteremiyor ?
Guglepiley: Sevgi sadece buzdağının görünen kısmı. Yani sevgi tek başına bir şey ifade etmez. Arabanız var ama benzininiz yok gibi bir durum. Sevgiyi sevgi yapan saygıdır. Saygı Sevgiyi doğrur, sevginin gücüne inanmamak değilde saygının varlığına inanılımıyor. Sorsan herkes saygı zaten olacak diyor yani saygıyı herkes çantada keklik olarak görüyor lâkin hiç ama hiç öyle değil. Anne veya baba çocuğuna; bana bir bardak su getir dediğinde bile emir almış gibi hissediyoruz, getirir misin diye rica etse hiç böyle bir düşünce olamayacak. Evet sabır konusunda hakkınız var, dedim ya sevgi tek başına bir şey ifade etmez saygının hemen arkasında sabır vardır. İnsanız bazen tahammülümüz kalmıyor karşımızdaki insanı kırabiliyoruz, hani az sabırlı olsak bunlar hiç yaşanmayacak ama dediğim gibi sabırlı olmak içinde bir buğday başağı gibi olmak lazım. Bir tane buğdaydan bir başak oluyor, sabırla ve azimle büyüyor adeta. Hemde öyle bir büyüyorki bir tek buğdaydan 15-20 tane oluyor. Şu devirde sabırlı olmak çok yüce gönüllülük ister. Demem o ki saygı gösterilmek onurlu ve erdemli bir davranış olduğu gibi seni ve aileni temsil eder, senin benliğinde büyük bir yer edinir.
Mrdepresif: Haklısınız tabii ki. Sevgi sadece tek başına olmaz. Keza saygı da. Siz zaten yeterince güzel açıklamışsınız. Okuyucuya bırakalım yorumlamayı.
Güzel düşünceleriniz ve değerli
zamanınız için teşekkür ediyorum.
Depresifin günlüğü adlı programa katıldığınız için tekrar teşekkür ediyorum :).
Guglepiley: teşekkürler sayın yazar :D