Nohut Oda kitabında
Melisa Kesmez şöyle bir tanım yapmıştır :
"Ayaklarımızın altında bir zemin yok artık. Bir çatımız da. Gelecek yok. Geçmişin izleriyse çoktan silinmeye başladı. Aşk, bize bu sonsuz boşlukta ev olacak tek şey."
En iyisi midir bilemem, benim için şu anda iyi bir tanımlama.