bir toplu taşıma aracında art arda 10 kere falan dinlemiştim bunu. ellerim titriyordu indiğimde. çöktüm kaldırıma yaktım bir sigara. bi duman çektim. o sigara ağır geldi koluma kaldıramadım. bir dost yetişmişti bana. ıssız sokaklarda ağlamıştık. ama sonra gülmüştük de. insan işte. bir gülümseme en derin hüzünleri saklamaya yetermiş.
"geçtim borandan kardan
yitirdim bahçeleri
ellerimi tutmazsan gülüm
yakarım geceleri"