az önce ben.
20-30 dakika önce masada yemek yiyorduk. Ben tam su içerken babam bir şey dedi ve güldüm. Bu gülme sonucu bir kaşık suda boğulma sözü neredeyse gerçek oluyordu. Tıkandığım için istemsiz başımı öne eğdim. Ailem güldüğümü sandığı için ilk önce hiçbir şey yapmadı. Ablam nefes alamadığımı farkedince ufak çaplı bir kriz, beni öksürüğe teşvik etmeleri ve en son kıpkırmızı olduğumda babamın yaptığı heimlich manevrasıyla nefes alabildim. Tabi o an ölümden dönüp nefes alabilmenin verdiği mutluluk ve yaşadığım korkuyla deli gibi ağladım.
Kimin duasıyla yaşıyorsam duaya seri devam kardeşim..