Klişe olacak belki ama gerçekten küçükken hayat daha güzeldi benim için. Belki maddi durumumuz iyi değildi pek ya da çok fazla oyuncağım yoktu ama çok fazla sorumluluğum da yoktu. Tek derdim ödevlerimi yapmak kardeşlerimle oynamak kitap okumaktı. Her gece mışıl mışıl uyumak çevrendeki insanların seni önemsediğini bilmek felan güzel şeylerdi. Belki de tek üzüldüğüm konu uçurtmamın ağaca takılmasıydı ya da bisikletimin tekerinin patlaması. Hepsi hallolabilecek şeylerdi. Şimdi öyle değil ki. Çözmeye çalışsam başka çalışmasam bambaşka.. nasıl özlemeyeyim ki geçmişi..