1. sınıftayken okulumuz evimize çok yakındı. Abimle beraber yürüyerek giderdik ama hep belli bir zamanı kollayarak giderdik. Beden eğitimi hocamız vardı bi tane Hüseyin hoca. Yakışıklı atletik çok da naif tatlı bi adamdı. Yolumuzun üstündeydi evi ve her sabah okula arabasıyla giderdi. Bikaç kere denk gelmiştik almıştı bizi okula kadar. Arabayla 30 sn felan sürüyodu ama yine de biniyoduk. Hep o zamana denk getiriyoduk 'oo çocuklar atlayın bakalım' deyip okula kadar götürüyodu bizi. Tabi hocanın arabasından inmenin verdiği artisliği havayı siz düşünün..