Kardeşim iPhoneunu kırmış. Ekran pert. Pili, ahizesi, şarj soketi ve hoparlörleri de boku yemişti. Evin hebokologu ben olduğumdan, gel ulan, dedim. Aldım telefonunu. Pazar günü tüm parçaları internetten sipariş ettim, şarj board'u hariç hepsi geldi.
Eski ekranlardaki tüm gerekli parçaları söktüm. O Sıra geldi Home tuşuna. Tam çıkartırken yapışkanı elimde kaldı. Yırtıktan bana sırıtan chipsetlere bakakaldım. Çocuğun elimdeki cımbızın ucuna bir bakışı vardı... İçim parçalandı ya. Tabi ufak bir kalp krizi de geçirmedim değil. Küçük kardeşime, her ne kadar belli edemesem de pek kıyamıyorum.
Neyse ki 1oo lira bir şeymiş. Sipariş ettim. Bir kaç güne gelir herhalde.
Öyle bir anı ya. Anlatınca pek de kalp krizi geçirmeli bir durum olmadığını fark ettim. Yazmış olduğumdan ötürü göndereyim dedim.