Üniversite için terk etmiştim bu şehri. Hiçbir zaman da kendimi buraya ait hissedememiştim zaten. Çok dramatikleştiremedim o yüzden bu terk edişi. Hâlâ da can atıyorum bir mucize olsa da tekrardan kurtulsam şuradan diye. Çünkü terk edip gitmek yeni bir başlangıçken terk ettiğin şehre geri dönmek zorunda kalmak sıfırlama olmuyor.
Yaşamak için uygun koşulları elinden alınmış ve başka yere adapte edilmeye çalışan canlılar gibiyim. Olamadığım her geçen gün biraz daha ya bu şehri ya da bu dünyayı terk etme isteğim çoğalıyor.
Ama gittikten sonra öğrendiğim bir şey varsa o da şudur. Sorun şehirlerde değil, şehirdekilerle. Yani kaç şehir kaç kıta gidersen git, içindeki insanlar aynı olduğu sürece ya da sana nefes aldırmayan her şeyi kafanda taşımaya devam ettiğin sürece hiçbir faydası yok.