zülfü livaneli'nin bir eseri.
kısa ve tekrar tekrar okunabilir, ezidi'lere yapılan, işid'in zulmünü işleyen bir dram kitabı.
livaneli'nin, en az
serenad kitabı kadar etkileyici bir hikayesi var. daha fazla yazmadan, tanıtımı ve birkaç alıntısını aşağıya bırakıyorum:
harese nedir, bilir misin? develerin çölde çok sevdiği bir diken var. deve, dikeni yedikçe ağzı kanar. tuzlu kanın tadı dikeninkiyle karışınca bu, devenin daha çok hoşuna gider. kanadıkça yer, bir türlü kendi kanına doyamaz..
ortadoğu’nun adeti budur, tarih boyunca birbirini öldürür ama aslında kendini öldürdüğünü anlamaz. kendi kanının tadından sarhoş olur.
merhamet istemiyorum, hiç kimsenin acımasına ihtiyacım yok. merhamet de zulmün bir parçası.
ki bazı acıları ölüm bile unutturamıyor. bazı davranışlar, ölümden sonra bile bağışlanmıyor.
puan: 8.5/10