anlatamamak

Çok zor durum. Canınız sıkkın, kafanızı delen şeyler var ama siz susuyorsunuz. Soruları geçiştriyorsunuz. Dışarısı panayırken içerisi zindan oluyor. Olabildiğince biraz içimi dökeyim. Kendimi fazlaca sorguluyorum. Yaptığım her hareketin sorumluluğu bende haliyle. Ki ben sorumluluk almayı hiç sevmem. Ama öyle böyle değil. Yapacağım bir işin zaruriyrt derecesine bakar ona göre mümkün olduğunca sallarım normalde. Ama gel gör artık öyle değil. Her şey anında olmalı. Bazen kaçmak istemiyor değilim. Ama işte yine bu amına koduğumun kelimesi çıkıyor karşıma. Ama ama ama ananın ama. Anlatamadığım şeyler var haliyle. Yanlış anlaşılmaktan korkuyorum. Uzun zaman oldu. Çok uzun zaman hemde. Neden böyle oldu peki. Kimseye bir şey anlatamıyorum. Zaten sen ne anlatırsan anlat anlattığın şey karşıdakinin anladığı kadardır değil mi? Ben çok sıkıldım bu işten müsait bir yerde bıraksanız beni. Ben sizi yavaşlatır diyebilsem devam edin desem. Koşmasanız bile yürüyün devam edin desem. Desem de desem işte. Bir gün ansızın noktayı koysak. Ama üç noktalı bitireceğim ben bu işi. Sonrası tamamen şahit olanın hayal gücüne kalacak. Öyle bir ölmeliyim ki kimse bilmemeli sebebini. :)