yaşlanmak

Bugün benim doğum günümdü. Sevenler sağ olsunlar yalnız bırakmadılar. O gitti diğeri geldi, pastalar geldi, mumlar üflendi, bir senei devriye daha oldu ömrümüzde. Geçen seneden bu seneye çok şey değişti. Biraz daha yaşlandım en başta. Çok ağladım, az güldüm, çok hastalandım, ölümün kıyısında dolaştım uzun bir müddet, ilaçlara ve yatağa bağımlı kaldım, sevdiklerimi kaybettim, kimseyi kazanmadım. Yaşadığım şehri değiştirdim, çalışma şartlarımı değiştirdim, evliliğin kıyısına geldim, geri gittim. Hatalar yaptım, affedildim, daha fazla affettim. Borcum biraz daha arttı, kazancım biraz daha azaldı. Düştüm, kalktım, düştüm bir daha kalktım. Çok şey bitti ama çok şey de başladı, ben bitenlerde kaldım. Düşmanımdan çok dostum oldu her zaman ve iki amacım oldu hayatımda: dokunduğum insanlarda iyi izler bırakmak ve kimsenin güvenini boşa çıkarmamak. Bu sene de bunu başardım her şeye rağmen. Ben hayatımın sonuna kadar da böyle olacağım. Ağzıma sıçtılar ama yine de böyle olacağım. Doğru bildiğim yoldan şaşmayacağım. Ölürken mesela, birileriyle olmasam da "ben kimseye kötülük yapmadım" rahatlığıyla öleceğim. Değer bileceğim, değer göstereceğim, taktik yapmayacağım, sevdiğimi, özlediğimi söyleyeceğim, mutlu olmaya ve etmeye çabalayacağım, ihanet etmeyeceğim. Karşılığında da bunları bekleyeceğim. Aynı yerden iki yüz elli defa daha kırsınlar yine de fark etmez. Bunları yapıp bunları bekleyeceğim. Son olarak da: her şey başlarken bitmiştir aslında. Seneye yazar mıyız başka satırlar muamma ama... neyse dileğimiz saklı kalsın.