bugün onun doğum günü

13 ekim 2014 pazartesi. tam iki yıl önce gördüm onu. kantinin köşesinde oturmuş telefonuyla uğraşıyordu. yakın arkadşı yanına yaklaşıp ensesine tokat attı. canı yanmış olmalı ki küfür etti. yakın arkadaşı da gülerek 'doğum günün kutlu olsun ibne' demişti. o da 'hay senin...' diye cevap vermişti.en nefret ettiğim şey küfürdür. hatta kendi kendime, bu çocuk ne kadar mal, dediğimi çok iyi hatırlıyorum. harbiden de malmış. neyse.. ondan sonra gözüm hep ona takılıyordu. kantinde oturuyorduk öğleyin. tam karşımdaki masada oturmuş sağ eli cebinde, sol elindeki telefona bakıyordu. saçları yüzünü kapatmıştı. yumuşacık görünüyordu. birden bire "bu çocuk kim?" dedim. arkadaşım arkasına bakıp, "yeni gelenlerden atarlıymış." dediğinde nedense sinirlenmiştim. ondan sonra gözüm hep ona takılıyordu. voleybol oynamayı çok severdi. hep saçını sol tarafa atardı. küfür ederdi çok. sigara da içerdi. hiç ona söylememiştim ama sevmediğim için bırakmaya çalıştığını biliyorum. sonra dayanamayıp tekrar başlamıştı ya neyse. dönemin sonlarına doğru arkadaş ortamında bahsi geçmişti. alışılmışın dışındaydı. bu yüzden çok sevilmiyordu okulda. bence çok tatlı tam yanakları sıkılmalık çocuk demistim. yakın arkadaşım samimiydi onunla. gidip ona söylemişti. ama söyleyenin ben olduğumu bilmiyordu. sonra bi gün sahile inmiştim. yalnız başıma. oradaydı. direğe yaslanmış, telefonuyla uğraşıyordu. onu izlemeye başlamıştım farkında olmadan. başını kaldırdı. göz göze geldiğimizde kalbim o kadar hızlı çarpmıştı ki, bayılacağımı sandım. işte o gün, tam orada, o direğin altında ona aşık olduğumu anladım. sesinden adımı duymadım hiç. sadece bir kere yüz yüze konuştuk. beni sevip sevmediğini bile hiçbir zaman bilemedim. gerçi sevip sevmemesi beni pek ilgilendirmiyor. sonuçta onu seviyorum. beni sevmediği için ondan vazgeçecek değilim. düm düz saçları vardı. yumuşacık görünüyordu saçları. kap kara gözleri vardı. içinde kayboluyordum ulan çoğu zaman.. bugün onun doğum günü. sahildeyim. yanımda iki kişilik bir pasta.. kalpli. karşımda da onun resmi. ulan çok özledim. her saniye özlüyorum. ölmek istiyorum. çok kızıyorum bazen ona. beni bırakıp gittiği için çok kızıyorum ona. daha bir sürü anımız olacaktı. ben onun gözlerinden seyredecektim yıldızları. şehir şehir gezecektik onunla. bütün şehirlerde delice anılarımız olacaktı. ikimiz de deliydik çünkü. onda kendimi görüyordum ulan. neyse işte çok seviyorum. çok özlüyorum. bu gün tam iki yıl oldu. koskoca iki yıl. o kadar çok şey değişti ki bu iki yıl içerisinde.. onun sevgisi bana çok sey kattı. yokluğu ve ölümü ise çok şey götürdü benden. hazmedemedi bazı şeyleri. affedemedi arkadaşlarını. yok etti yavaş yavaş kendini.. dur diyemedim. ulan o kadar garip ki. düşün ya cuma günü dua ediyorsun "allah'ım ne olur bir şans." hayatında ilk defa bir erkeği seviyorsun, babandan başka. sonra pazartesi haberini alıyorsun. algılayamadım ilk hafta lan. komadaydı. kötüye gidiyordu durumu.kabullenmedim. çıksın ilk ben tutucam elini dedim. ulan felç de olsa kalksın yemin ederim ben bakıcam dedim. kalksın, isterse giderim burdan lan dedim. ama yeter ki kalksın. kalkmadı ama. yüzü beyaza döndü, dudakları morardı ve oradan, o yataktan kalkmadı. kalbimi gömdüm ben onula, ruhumu, neşemi.. kaldıramadım. delirdim acımdan. kafayı yedim. peşimi bir an olsun bırakmıyor keşkeler. okulun her yerinde o var. kantine giremiyorum hâlâ bile. onu çok özlüyorum. neyden bahsediyordum en son ben? ha. doğum günüydü değil mi bu gün? delirdim evet, bakmayın öyle. evet, ölmüş birinin doğum gününü kutluyorum. evet, hâlâ bile geceleri ölmemiş olsun diye dua ediyorum. neyse.. iyi ki vardı. kısacık da olsa hayatıma renk kattığı için sonsuz teşekkürler. ve eğer duyuyorsan beni, ya da ne bileyim diyorlar ya hani gökyüzünden, bulutların arkasında izliyorsan beni; söyleyemediğim her an için, yüzlerce kere seni seviyorum..