ailem öyle çok varlıklı bi aile değil.bu yaşıma kadar babaannem dedem okutmuştur beni oda mırın kırın ede ede yani. velhasıl küçük yaşlarda bilgisayara merak saldım kodlama işlerine falan.uzunca bi zaman devam etti hala da eder. babam lastik firmasında çalışıyodu. haftanın 5 günü evden uzakta karadenizdeki bölgeleri gezip lastik satardı. e malum bir karadeniz insanı kendisinin sinirler pek normal değildir. elinde yetiştiği aileyide hesaba katarsak anormalde karşılanmaz zaten. başına dert oldu bu huyu. sene 2007 kışın işten kovulmuştu 2 3 yıl işsiz kaldı. iki çocuk okuyo evde. çektiği sıkıntıları tahmin bile edemem. neyse gel zaman git zaman benim bu bilgisayar merakımın maddi getirisi olmaya başladı bana. başlarda biriktiriyodum parayı. kendime güzel bi bilgisayar alıcaktım buydu hayalim. bi gün gittim babamın yanına dedim baba paran varsa verebilir misin arkadaşlarla play stationa falan gidicez. adam cebindeki son 10lirayı çıkarıp verdi onun üstüne "anca bu kadar var dedi idare et şimdilik olur mu" dedi sesi boğuk bi şekilde e benim iç gitti tabi o sıra. o günden 1 hafta sonra tuttum annemin kolundan götürdüm bankaya malum reşit değilim para çekemicem. paypaldaki parayı aktardım annemin hesabına gittik çektik parayı. annemin suratında ki o şaşkınlık ifadesini hiç unutamam." nerden buldu bu kadar parayı nasıl biriktirdi" diye düşündü yol boyunca ama hiç açmadı ağzını. akşam oldu babam eve geldi aldım ben parayı gittim babamın yanına. babam parayı görünce bu nerden çıktı dedi. dedim benim bu bilgisayar işlerinden sağdan soldan biriktirdiğim paralar. bilgisayar alıcaktım kendime onun için biriktiriyodum.ama bu dönemde yeni bir bilgisayar almak ne kadar doğru olur bilemem. evin direği sensin sende dursun para isteyen gelsin senden alsın dedim. ben büyüdüğümü o gün babamın bana bakışından anladım. küçük çocuğa bakar gibi bakmadı o günden sonra hiç abi kardeş gibi olduk zaten. ama o gün saniyesi saniyesi kazındı aklıma. babamın o buğlu gözleri bana bakma şekli. aklıma ne zaman gelse içim burkulur bi. ama hep şükretmişimdir o zamanlara. iyiki yaşamışım görmüşüm yokluğu. paranın ne kadar değersiz bişey olduğunu öğretti bana. bugünki halimi almamı sağladı. en güzel zamanlarımdı.