kimine göre şiirdir kimine göre değildir bunu bilemem ama ben şiir olarak gördüğüm için paylaşmak istedim, yalnış yazdığım yerler varsa şimdiden kusura bakmayin;
birini çok sevdim onu çok üzdüm
belki onunkine eşit değil hüznüm
harbi kadındır dobradır düzdür
ciğerlerimdeki katranı o süzdü
yalnız hissetmemi sağladı
o yokken yalnızım anladım
yalnız adımlarken dağlari
adımlarıma pişmanlıklar bağladim
onu beni sevdigine pişman ettim
bu hal beni kendime düşman etti
biliyorum bana çok güç sabretti
bense bu sabrını darp ettim
bana olan güveniyle yaptim
aşk güneşi sonsuza dek battı
bana verdiği emaneti sattim
hak etmediği ihaneti tattı
bana gerçek beni hatırlatti
hatırladıkça da tırlattım
sana mutluluğu çok gördüm
çünkü çok mutlu çok kördüm
bencildim sarhoşken sayende
sarhoştum her gece himayende
bütün güzellikler tek bir alemde
tabi bu alem önce sana binayen de
sökülmen mümkün degil içimden acısız
ki canım canımın en küçük yapı taşısın
yüreğim yangın yeri nefessiz bacasız bu hengamede seni canlı tutmak cabası
kader nasıl izin verir güneş ve yaza
biz hala ayriyken kavuşmaya
çok geliyor geceler güneşten aza
sığmıyorken dualar avuçlara
dualar gerçek olmasa bile
gerçekler dua olabilir yine
gönül yolundan geçeni bile
geçip gitmeyecekten dile
ay yüzlüm bulutların arkasında,
gönül bir güzellik beklemiyor kasımdan
güneş hapis yatar arkasında
ben doymuyorum sen harikasın da
saç tellerin peşinden koşturur yelleri
ruhumla bedenimi kavuşturur ellerin
ayaklarım aşar binbir türlü engeli
nefesin yarar göğü bozar tüm dengemi
seni bir kez gördüm ya görmesem de olur
sevdiğimi gözlerimde görmesen de olur
sevmediğini anladıktan sonra beni
sevdiğimi gözlerinden öpmesem de olur
ne olur şimdi ansızın beni bulsan
sen sussan, ben hala seni duysam
bırakmam bir kez daha seni bulsam
susmam bir anlık olsun beni duysan
ne hissettiğimi inan ben de çözemedim
kis kalbe büyük gelmese de göze gelir
yedi milyar insan toplanmışız bir yerde
yiyip bitiriyoruz şekerden bir gezegeni
öyle bir zaman ki şekerin bile acı
şekerden evlerde yaşayanlar baştacı
akıl acı
ben şeker hastasıyım acı benim ilacım
çarpa çarpa çıkışa yürür
terk ederim kalbini çünkü ben hürüm
yaramı boca eder zaman denen külü
kaybolurum zamanla içimde sen çürür
sanma ki sana meyilim falan var
ölesiye kavruluyorum kendi yağımda
ben her zaman uçmaktan yanayağımda
bir ağırlık beni her an çekiyor ayağımdan
bu yüzden, hiç göklere kalkmadı başım
bitiremedim tümüyle içimdeki savaşı
şeref suyum kan aşım
ya şeref elder gider ya başım
ölmeni yeğlerim, ölmendense dönmemi
dönmendense ölmemi, ölmektense dönmeni yeğlerim
onlar sefalarını süremeyecekler
öyle ağlayacağım ki, gülemeyecekler
sen olacak, alacak civarı
bir başka gün daha göremeyecekler
günler gece olacak geceler ecel
günleri boş verdim gecelere gel
yüzünü görmeme geceler engel
inşallah ecel güzel bir gece seçer
bilsem o olurum
hala bulamamışken kendi yolumu
sen ne haldeysen o durumum
çünkü benim için en oluru bu
en oluru senin yerine koymak beni
senin yerine seninle doyurmak kendimi
ne sende ben eskidi, ne bende sen yeni
neşemde sen yeli, kesemde sen desenleri
öldü masumiyetim yattığı koğuşta
şimdi, kalbimin odalarında fuhuş var
özgürlüğe mahkumsun doğuştan
belki bir anahtar yaparsın bu huşla.
-canfeza
1
çok uzundu, okuyamadım kusura bakma - eien 15.04.2017 02:09:41 |#3180042
0
"yalnış yazdığım yerler varsa kusura bakmayın" dostum bu cümlede yalnış var diye kalanını da okumadım :d - nicholai hel 15.04.2017 23:15:08 |#3190236