-
sıkıldım insanlardan, yoruldum koşturmaktan,bıktım inanmaktan, ümit edip her defasında yeniden başlamaktan… başarı hırsıyla ilerlerken, yolunu kaybetmiş bir gemi gibi kalakaldım okyanusun ortasında, halbuki yüzmeyi öğrenmiştim ben, yıllardır bata çıka aşıyordum tek başıma şu hayatta. ama yalnızlık ağır gelmeye başladı boğulunca, dönüp arkama baktığımda bir iki kişi dışında kimse kalmadığını görmek hem üzdü hemde sevindirdi beni. gerçek yüzlerini gördüm birkez daha insanların…bende güvenmek istiyorum. sevmek istiyorum. paylaşmak istiyorum. sevilmek istiyorum. huzur istiyorum ve rotamı çizip koşturmak istiyorum.yaşadığımın farkına varmak, gülmek istiyorum. hayal gibi geliyor herşey… sanki hiç gülmedim ve mutlu olmadım. hep böyle değildi hayatım. herkesi telkin eden ben şuan çıkmaza girdiğimi hissettikçe, ruhum daralıyor ve gözlerim doluyor. bir odaya kapanıp ağlamak istiyorum. yapıyorum hatta gözyaşlarımın hafifçe süzüldüğünü hissediyorum aşağıya doğru akıp gidiyor sessizce, ürperiyor içim rahatlamaya çalışıyor belli ki kalbim. sıkıldım çok sanırım belirsizlikten yüzüm gülse de saklayamıyor kalbim ve aklım acımı. konuşmak ve anlatmak istiyorum. herşeyi her anı, anlatmak ve boşaltmak içimi. düşünceler beynime ağır geliyor artık, sorguluyorum hayatı sürekli.geçecek biliyorum bunlarda sona erecek. ama istediğim hayatı yaşayacak mıyım? belirsizlik bitmiyor sanırım. anı yaşamak istiyorum. sadece o anın tadını çıkarmak, iyi insanlar tanımak istiyorum. sevmek ve sevilmek istiyorum. güzel dostluklar ve huzurlu bir hayat .ve alıp başımı gitmek istiyorum. öğrenmek için keşfetmek istiyorum. yeni insanlar tanımak, çıkarları olmayan temiz kalplerin atışını dinlemek istiyorum. sadece huzurlu sessiz sakin sevgi dolu bir hayat…
şamil akay