dede

ben zamanında güzel sanatlara hazırlanırken bana olan desteğini unutamam. ben insan anatomisi yani baya baya nü (canlı modelden değil) çizerken, çizimlerime bakıp "sanat bu işte, allah vergisi çiziyor torunum" diye benimle övündü hep. bu ne, günah kızım da diyebilirdi. arkadaşlarımın dedesi arkadaşlarımın elleri ojeli diye kızların elinden su içmezken, benim dedem sür ama balkonda sür kızım kokusunu kaldıramıyorum der sadece. dünyanın en açık görüşlü, en çağa ayak uydurabilen dedesidir benim gözümde. her şeyin zihniyette bittiğini bana dedem öğretmiştir. zamanında imkanı olsaymış (annesini hiç hatırlamıyor, babası da az çok hafızasında. ablaları ve akrabaları büyütmüş. hayata atıldığında sadece 13 yaşındaymış. bunları dinlerken çok ağlamıştım) ve eğitim alabilseymiş eminim çok iyi yerlere gelirmiş. ama önemli olan insanın beynini geliştirmesiymiş, dedemden öğrendiğim en iyi şeylerden biridir. allah benim ömrümden alsın ona versin canım dedem.