aslında sözlük yazarı sayılmam daha yeni olduğum için ama her neyse olaya gelelim 4-5 yaşlarındayım ailem o mahallede 10 senedir oturuyordu yeni bi ev aldığımız için biraz durumumuz sıkıntılıydı mahalle başında mideyeci bi abi vardı şu yaşıma geldim hala giderim yanına selam veririm geçimini mideye satarak oyun cd leri satarak sağlardı her neyse mahalle başındaki mideyeciden birileri midye almıştı parasını vermedi tabi oda onları annelerine söylemeye giderdi parasını da istemezdi ama o derece de gururluydu birgün bu gene birinin peşinden gitti tabi bizde o zaman bi arkadaşla beraber oyun oynuyoruz baktık midye tezgahı boş gittik başına ahmet abiye bakınıyoruz yok iyice baktık ceplerimize mide doldurduk o sırada bizi komşu gördü biz onları bir güzel yedik hepsini komşu babama söylemiş babam geldi bizim yanımıza ikimizi aldı ahmet abinin yanına götürdü yok abi önemli değil felan derken babam cebindeki son 5 lirayı ikimizin midyesine vermişti o gün ki bana yapılan konuşmayıda asla unutmam 5 liranın ne kadar bir değeri olduğunu öğrendim o gün o gün hayatımın en kötü günü diye bilirim.