sözlük yazarlarının çocukken başına gelen feci olaylar

5 yaşındaydım antalyaya halamın yanına gelmişiz kahvaltı için balkona çıktık masada sofra kuruldu ve çaylar dolduruldu babam ise bardağımı benim önüme sürüklerken bardak devrildi ve o kaynar çay kucağıma döküldü zaten mızmız ota boka ağlayan ben o acıyla götümü yırtarak ağlamıştım o acı bambaşkaydı banyoya götürdüler buzdolabından falan getirdikleri buz gibi suları bacağıma dökmüşlerdi ama hisseden kim bacağımın derisi burgu burgu olmuştu sonra baktılar olmayacak hastaneye götürdüler falan 1 hafta doğru dürüst yürüyememiştim izi halen durur bacağımda o günden beri ne zaman çoluk çocuk kahvaltı masasına otursam o çaydanlığı hep uzak tutarım.

anaokulunda bi arkadaşın dogum gunu vardı ben de 4-5 dilim davar gibi pasta yedim sonra kustum o gün herkes eve gitti

aslında sözlük yazarı sayılmam daha yeni olduğum için ama her neyse olaya gelelim 4-5 yaşlarındayım ailem o mahallede 10 senedir oturuyordu yeni bi ev aldığımız için biraz durumumuz sıkıntılıydı mahalle başında mideyeci bi abi vardı şu yaşıma geldim hala giderim yanına selam veririm geçimini mideye satarak oyun cd leri satarak sağlardı her neyse mahalle başındaki mideyeciden birileri midye almıştı parasını vermedi tabi oda onları annelerine söylemeye giderdi parasını da istemezdi ama o derece de gururluydu birgün bu gene birinin peşinden gitti tabi bizde o zaman bi arkadaşla beraber oyun oynuyoruz baktık midye tezgahı boş gittik başına ahmet abiye bakınıyoruz yok iyice baktık ceplerimize mide doldurduk o sırada bizi komşu gördü biz onları bir güzel yedik hepsini komşu babama söylemiş babam geldi bizim yanımıza ikimizi aldı ahmet abinin yanına götürdü yok abi önemli değil felan derken babam cebindeki son 5 lirayı ikimizin midyesine vermişti o gün ki bana yapılan konuşmayıda asla unutmam 5 liranın ne kadar bir değeri olduğunu öğrendim o gün o gün hayatımın en kötü günü diye bilirim.

11 yasindayken birgun bisiklet ile bakkala gittim bir elimde bakkaldan aldigim esyalar diger elim direksiyonda yokus assagi son surat giderken direksiyon bi anda dondu ve bisikletin direksiyonu karnima girmisti karin bosluguma denk geldigi icin suan bunu yazabiliyorum :) bir kac ay hastanede yattiktan sonra eve gelebilmistim :)

aşık olmuştum. hayatım kaydı, tam bir faciaydı.

Birkaç sahne geçti gözümün önünden ama taciz edilmek en kötüsüydü. Daha az önce geçmişteki kötü olaylarla yaşamaya alıştığım ve mutlu olduğum hakkında düşündüm. Ama insan bazı anlarım hissettirdiklerini ne unutabiliyor ne de o hisse alışabiliyor. Allahın belaları.

Arabanın arkasına takılıp sürüklendim Bisikletle dereye yuvarlandım Dizime balta saplandı, Sağ elimin orta parmağını kestim, Sağ elimin işaret parmağı patladı Kafamdaki yarıkları saymıyorum, sonuncusu kardeşime ait He unutmadan küçükken poşet damlatmışım elime ama bu kesin yanlışlıkla oldu yoksa o kadar mal değilim, Evet hala hayattayım ve yaşıyorum

beni horoz didikle(miş)di.. annem yaylada çalışıyormuş ben daha 1 ya da 2 yaşındayken. evimiz yakınmış çalıştığı yere. durur muyum hiç olduğum yerde, yok. çıkmışım evden annemin yanına gitmek için yola koyulmuşum (adımlar minik olunca 100 metre gitmek için önceden yola koyulmak gerekiyor tabi). neyse, giderken ev sahibinin horozuyla öldürücü bakışmalarımızın ardından bir anda kavgaya tutuşmuşuz. horoz çıkmış üstüme didikle allah didikle.. sol kaşımın altında (hatta şurada (#4311107) fotoğraf siyah beyaz olsa da belli oluyor), burnumun sağ tarafında ve sağ kulağımın küpe yerinde izleri hala mevcuttur rahmetlinin.. ek bilgi: rahmetli diyorum çünkü bu olayın akşamında sahibi tarafından ölüm cezasına çarptırılıp, yemekte servis edilmiştir. ek bilgi 2: bu feci olaydan nasıl kurtulduğum hakkında bir rivayet bulunmamaktadır.

Ahıra sokmaya çalıştıkları ineklerle oynama gafletinde bulunabilecek pek ve tek zeki varlık benim. Haliyle inek beni kovaladı, ben kaçtım, iyi depar attım ama sonum çamur dolu çukura düşmek oldu. O halimle bile bahçıvan tulumum kirlendi diye ağlamıştım. Birkaç gün sonra beni kovalayan inekle karşı karşıya geldim, arkamdan yaklaşmış sinsi, bu sefer kurtarıcım olsa da korkudan terliklerimi elime alıp eve koştuğumu hatırlıyorum en son. Büyüyene kadar ineklerden hep korktum.

Çocukken bir bisiklete iki kişi binmiştik, ben öndeyim; tam yokuş geldi ben ineceğim dedim ama arkadaşım devam etti. ben de muhtemel refleks ile ayağımla tekerleğe dokundum... sonraki 10 sn bende yok. Gözlerimi açtığımda suratım yerde, yüzümden toprak ve kan akıyor, birde bisiklet üzerimdeydi; arkadaşım da az ilerde ve elleri ve alnı aynı şekilde. O sırada yoldan geçen bir abla tesadüfen denk gelmiş, bir kaç takla attığımızı söyledi ve zaten onun desteği ile kalkabilmiştim.

Ben çok küçükken misafirliğe gitmiştik. Elimi yıkamak için lavaboya gittiğimde beyaz bilye büyüklüğünde olan naftalini görmüştüm. Ve tadını merak ettiğim için yemiştim onu. Sonra işte şeker falan vermişlerdi hahshshd. Ama iyi de etmişim yani. Bu yaşıma kadar tadını bilmeden mi yaşasaydım?

kaç yaşında olduğumu hatırlamıyorum ortaokula gidiyordum sanırım. yemek yicez annem ve kardeşim masada bekliyor. annem sürekli bana sesleniyor. su içmek için acele ediyorum... su bardağının yarısına kadar su dolu.. üstüne musluktan su doldurup içiyorum.. ilk yudumda bir yanma hissi.. bardaktaki şey suymuş ama... çamaşır suyuymuş... ölüyormuşum gibi annemi çağırmam... annemin bayılacak gibi olması... babam evde olmadığı için hastaneye gidemiyor olmamız... annemin bana gece uyuma demesi... öleceğim sanmam... en azından çamaşır suyunun baz olduğunu ve bazların tadının acı olduğunu hiç unutmuyorum +1 kimya bilgisi not: başlıktaki entirileri okurken bazı yerlerde güldüm (allah affetsin) bazı yerlerde de içim cız etti. abi bu kadar ruh hastası insanı bir araya nasıl topladınız puhajajdjdkdmm

köşeyi döner dönmez üstüme doğru iki koca köpek havlayarak koşmuştu. (bkz: hav hav)

çocukluk sevdam at arabalarıydı. malatyada yaşıyordum. at arabalarına çok ayrı bir ilgi ve sevgim varmış. camda yolda nerde görsem oturup izliyormuşum. sahibi yanındaysa atı sevmeye gidiyormuşum vs vs. bizim evimiz 3 katlı. ilk katı içten sıvalı boyalı geri kalan katlar inşaat. galiba ben 4 yaşındaymışım. ikinci katta ablamlar yemek pişirirken ben de yanlarındaymışım. o sırada at arabasının sesini duymuşum. boyum kısa olduğundan görememişim ve bi iskemle çekip üstüne çıkmışım. sonrasını mavi ekran. aşağı düşmüşüm hastaneye götürmüşler iki kolumkırık ikisini de sarıp sarmalayıp getirmişler eve. bi süre yatmışım falan filan. çocukluk işte.

Koltuktan zıplayıp oklavayla ampule vurmaya çalışırken düşüp omuzumu çıkartmam Bu arada geleceği görüyormuşum 2000 yılında 4 yaşındayken malum parti kurulmadan ampul patlatmaya çalışıyormuşum

5 yaşımdayken sağ gözüme çivi girdi bir kaza sonucu. Malesef halen çekiyorum derdini, 5.5 derece+katarakt amk. Körüm ben direkt

Tam bir bela paratoneriyim amk yürümeyi daha yeni öğrendiğim zamanlar depar atıp düşerek kafayı koltuğun köşesine gömüp kaşımı patlatmam köpeklerden kaçarken yere düşerek belimde kalıcı iz bırakmam duştan çıkıp ısınmak için yaklaştığım sobaya götümün yapışması ve derimi soymak zorunda kalmamız ilkokulda altıma yapıp bütün sınıfa rezil olmam ortaokulda bütün sınıfın önünde bütün öğretmenlerden dayak yemiş olmam (müdür dahil) bisikletle ön frene asılıp takla atarken beyaz ışığı görmek ve aklıma gelmeyen daha birçok şey...

11 yaşında ağacın tepesindeyken abim topa gelişine vurmuştu haliyle top hızlıca ince bir dal üzerinde yüksekteki benim penisime geldi. bir yandan ağaçtan düşerken havadaki o çaresizlik, ölecekmiş gibi hissetme, öte yandan malum yerde hatırı sayılır bir ağrı var. 0,5 saniye sonra da yere çakılmanın dayanılmaz acısı, kemiklerin kırılış anı.. ek olarak yere çakıldıktan hemen sonra ben yerde acı içinde kıvranıp abim telaşlı telaşlı yanıma doğru gelirken yanda top oynayan çocuklardan birinin sert şutu benim suratıma isabet etti. o topta burnumun kanamasına sebebiyet verdi. hayatımın en kötü dakikalarıydı.

Karşı komşumuz savaşla barış abinin Doberman köpeği vardı. Mahallede bı onlar bı de ben gezdirebiliyodum. Daha doğrusu ben minnak halimle köpek beni ordan oraya sürüklüyodu. Neyse. Bigun mahalleden sinir olduğum bı çocuk geldi seviyim mi dedi sev bişey yapmaz dedim bu yaklaşınca elimden zinciri bırakıp "tu kıs kıs kıs" dedim. Köpek bunu bir kovaladı ammene goyam usait bolt falan hak getire. Bu eve kaçtı. Yarın oldu. Okuldan gelirken bunlar beni 3 kişi dövdü. Elimle burnumu kırdılar awp. Bı kerede kurban bayramında kurbanın başından tutarken boğazı kesince babam yüzüme kan sıçradı annem icerdeydi dışarı çıkıp beni öyle görünce beni kesiyolar sanıp korkmuş. Sonra millet bişey yok kan sıçradı yüzüne diyince. Beni korkuttun diyip terlikle kovaladı.

parkta kaydıraktan kayarken aşağı doğru bakayım dedim. Büyük kaldırım taşlarını yığmışlardı aşağı. Bakarken birden kendimi düşerken buldum. Kafam taşların arasına girdi ayaklarım yukarda. Trajikomik :)