bence;
işte istersen piyasanın en zengini ol yine de patlama noktan olmak zorunda insansın sonuçta. kimdi o çok zengin olup da geceleri kapşon giyip adam dövmeye çıkan? mesela niye burda vakit öldürüyoruz mesela niye fotoğraflar çekiyoruz patlama noktamız bu çünkü. 30 yıl önce olsaydı koşullar gereği telsizden özlü sözler söyleyecektik birbirimize. kimse koşullara kafa tutamaz. devir ayfon devriyse mutlu olmaya bakacaksın. ben akıllı telefonlara karşıyım deyip tuşlu telefon kullanmak mesela. işte bu insanında patlama noktası bu, kendini öyle tatmin ediyo. halbuki o da teknoloji bu da teknoloji. ister yalnızlığını beslemek de ister duvara anlatmaktan daha keyifli de istersen ben kaplumbağayım abi benim hırsım kabuğuma sığmıyor de. bişeyler de işte farklılaşmak diye bişey yok. bigün düşünüyorum işte yine kafayı yemek üzere evreleri. ulan dedim hiç kimsenin kurmadığı bi hayali kurabilir miyim acaba? yok olmuyor. bana kalırsa farklılaşmak diye bir şeyde yok sıradanlaşmak diye bir şeyde yok. bi kafes düşün içinden çıkamadığın bide bu kafesin içinde geçireceğin ömrü neye heba edeceğini. burası ne venüs ne uranüs. dünya abi burası ölüyosun işte. ben artık önemsemiyorum kendimi. ne kadar önemsersen kendini o kadar kısıtlarmışsın benliğini. bak ben dedim not edin bu sözü. ha ne diyorum işte gider retricadan fotoğraf çeker instagrama da atarım altına dörtyüzelli milyon etiket de atarım. mutlu olacağınız şeyleri yapın dünyanın gözü üzerimizde gibi davranmaya ne gerek var bırak gösteriş olsun ya da olmasın mutlu musun? bak odam karşı apartın tuvaletine bakıyor arada boşluk var. adam son ses azer bülbül açtı duşunu alıyor dünya sikime minare götüme gezen japonlar gibi adam mutlu abi