zaman dediğimiz kavram bize aldırış etmeden ilerliyo ve biz herşeyi o nankör zamana bırakıyoruz. zamanla geçer, zamanla düzelir, zamanla olur, zamanla söylersin vb.. bu zaman kavramını en çokta sevdiklerimizle olan bağlarımızın arasına sıkıştırmayı bayılıyoruz. bir gün gelecek ve o gün birisi hayatından eksilip gidecek. ertelediğimiz hangi duyguyu, hangi isteği zaman iyileştirebilecek? geç kalmaktan korkuyorum sözlük, sevdiklerimi kaybettiğimde keşke demekten, içimde ukte olarak kalacak herşeyden korkuyorum.