yalnızlığın tavan yaptığı anlar

geceler uzuyor yine yalnızlık tavan.saatlerdir balkonda oturdum gökyüzünü seyrediyorum belki o da aynı yıldızın altındadır diye öyle boş boş bakıyorum ha bi de yıldızlarda sahiplenilmiyormuş arkadaş onu öğrendim!birkaç gece önce can yücelin bağlanmayacaksın şiirini okudum; "çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın.ve zaten genellikle o daha az sever seni,senin onu sevdiğinden…çok sevmezsen, çok acımazsın.çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem.ille de bir şeyi sahipleneceksen gökyüzünü sahipleneceksin,güneşi,ayı yıldızları" diyordu.bir yıldız seçtim kendime hemen.böyle en parlağından,en fiyakalısından:)nasıl olsa gökyüzü benim değil mi?her gece çıkıp konuştum onunla.yine onu anlattım uzun uzun...içime sığmıyor ne yapayım!belki yine en kısa zamanda en çok şeyi ona da söyledim.lanetlendim mi nedir bu gece yıldız yok yerinde.yıldızı sahiplensem ertesi gün kayıyor...yok can baba yok.yıldızı da sahiplenmeyeceksin onlarda yalnız bırakıyor seni...anlayacağınız yine yalnız kaldım