manyak gibi adımlarımı sayıyorum, bazen bu yuzden dinledigim muzikleri kaciriyorum. kaç olursa olsun sık sık kullandığım merdivenlerin basamak sayısını bilmek, saymak; oturdugun kafede tavanda kac lamba varmis, nerde ne kadar sirali nesne varmis sayiyorum. iğrenç bir şey lakin kurtulamiyorum, konusurken devam edebilir mi bi insan ? ediyorum işte. tiksinç. ha bir de sinirlendiğimde karsimdakine sozlu ve fiziksel zarar vermek, onu yapamazsam elimi bir yerlere vurmadan rahat edemiyorum. (suan bunu da eli sargili yaziyordu, olsundu) gerci bundan rahatsiz degilim o kadar, insanlar sinirli aninda ne oldugunu gorurse, gercekleri catir catir yuzune vurdugunu bilirse uzulmuyorsun çok