efkar köşesi

evet sa. bu senenin kova burcu efkar yılı olması hasebiyle efkarlanacağım müsadenizle. fonda usta çalıyor şuan. sözlerine dikkat kesilince gözümü kapattım bembeyaz bir alan o alanın ortasına tek başına, bağdaş kurmuş kendimi gördüm. bilgisayarın masaüstündeki belgeler dosyası kadar gereksiz hissettim bir an. ama geçti. aslan görmüş yavru ceylan gibi kaçtım ordan. basiretsizliğim, çaresizliğim sonsuza dek sürmez ya. yalnız şöyle de bir sıkıntım var, akrep gibiyim sevdiklerime, sevenlerime zarar vermekten başka bi halta yaradığım da yok. desteklediğim parti bile günden güne oy kaybediyor gerisini siz düşünün. bazen de sıkılıyorum her şeyden, ama her şeyden. beziyorum kaçıp gideyim kaybolayım diyorum. sonra rafta duran "kaybolmak için nereye gitmeli" kitabı çarpıyo gözüme vaz geçiyorum. son dönemlerde kendimi, fatih döneminde savaşlardan yılıp, cem yerine bayezid'i isteyen yeniçeriler gibi hissediyorum. bir harp daha kaldıracak mecalim yok gibi.