yağmur ve kapalı hava seven insan

bunun bilimsel bir adı da varmış pluviophile imiş. yağmurun o siyah gri bulutun verdiği o huzuru hiçbir şeye değişmem. mis gibi yağmurun ve toprak kokusunun eşliğinde en sevdiğin müziği açmak, tütsünü yakmak, boş sokakların tadını çıkarmak(en büyük zevkim yağmurda ölesiye koşmak) o huzurun içine dolması. belki de kasımda doğmam etkili olmuştur bu halime bilmiyorum ama hüznü duygusallığı hep sevmişimdir yağmur sevenlerde de bu duygular ortak ve yoğun oluyor. gerci bu devirde de işin bku çıktıne tamblır görl bilmem ellerine bir kitap bir kahve alıp üç beş poz çekilip yağmuru kullanıyorlar, varıp baksan yağmur yağınca kaçışırlar falan neyse. o tipler sevmesin mümkünse biz bize kalalım yağmurumuzla. ne demişler kimisi yağmurda ıslanır kimisi tadını çıkarır.