yağmur ve kapalı hava seven insan

benim bu.kasvetli havalar tam benlik bu havada takarım kulaklığımı açarım müziğimi başlarım koşmaya.

ingiltere senin için biçilmiş kaftan babuş

ve bu havalarda kitaplarını, tumblr hesaplarını, kahvelerini yanlarından ayırmazlar.

böylesine bir dünyada güzel olan tek durum

neden sevmeyeyim ki diye soruyorum kendime bazen. içine kapanık, duygusal biri olduğumdan böyle havalar sanki ben kendimi yalnız hissetmeyeyim diye varmış gibi. doğrusu hissetmiyorum da, içimi bir mutluluk kaplıyor huzur veriyor. en sevdiğim müziklerim, kitaplarım yanımda oluyor ve bana sadece havanın keyfini çıkarmak kalıyor. güz insanıyım ben. güzüm, hüzünüm.

marmara sınırları içindeyse eğer şu an cama yakın oturmuş cigarasını içiyordur.

rizeliyim başka bir hava aksiyonunu sevme imkanım mı var sanki :/

ulan sıcaktan buharlaşıcaktık tabi sevicem ulan.

bugün resmen icimde çiçekler açtı kapali hava bi insani bu kadar mi mutlu eder depresyondan çıkmış manik dönemde gibiyim

karadeniz çocuğuyuz ne sandınız

genelde depresyonda misin yaa yağmurlu hava sevilir mi sorusuna maruz kalıyoruz ama olsun kapalı hava, yağmur, rüzgar asla şikayet etmeyeceğim hava olayları. hatta bi tik ileri goturup kar ve çamuru da çok sevdiğimi söylesem sjfjg

tabiki ben. oturup o yağmur damlalarını izlemek çok büyük mutluluk veriyor

bunu her fırsatta dile getirip , her yağmurlu havada dışarı şemsiyeyle çıkan insanın samimiyet damarlarından biri kopmuş demektir.

güneşi görsem napıcam ? güneşi görmek için sebebim mi var ? kapalı hava daha iyi karamsarlık çöksün içime daha da böyle.. geberecek kadar dolsun

zamanına göre değişir kimi zaman buhrandır kimi zaman huzur

benim bu. o an uygun kıyafetlerim varsa yağmurda koşmayı çok severim.

kendimi bazen öyle kirli ve yorgun hissediyorum ki ruhumun temizlenmesine ihtiyaç duyuyorum. yağmurda yürürüm ve her adımda daha da hafiflediğimi hissederim.

öyle kahve - kitap yapmak için sevmiyorum. açıkcası bir sebebi de yok sevmemin. ama çocukluktan beri öyle gelmiş daha enerjik daha huzurlu oluyorum anlamsız bir şekilde. karadenizlide değilim. ama hayalim karadenizde yaşamak.

camın başında oturup yagmur yagıyor seller akıyor dıye sarkı soylerdık nasıl sevmeyelım .. şaka bi yana en mutlu oldugum hava olayı yagmurlu ve ruzgarı bol olanıdır her na kadar sahil cocugu olsakta bu böyle ..

yağmurlu değil de yoğun sisli, kapalı kasvetli havalar bana garip bir huzur veriyor. ilginç bir güzelliği var.

böyle havalarda kendimi dinlerim sanki bütün kırgınlıklarım,kızgınlıklarımın üstüne bir perde çekilir gibi olur. yağmurla arındığımı hissederim. ayrıca böyle havalarda "aa saçım bozulcak, aa battı üstüm" falan diyenlere de sinir olurum. sitem ediceğine yağmuru hissetse daha mutlu olabilir.

bu tip konuların hepsini şu cümleyle özetlerim; (bkz: benim bakış açım bu; karanlık ve kötü)

kulaklığını da tak sabahlara kadar yalnız başına yürü.

efenim

yağmur hafif atıştırıyorsa tam yürüyüş yapılacak havadır, mesela ben evden çıkmazsam o havada bi zamandan sonra sıkıntıdan ölebilirim

gri gökyüzünü seviyorum.

kapalı havların insanları daha çok depresif yaptığı ve intihar ihtimalini arttırdığını bi yerde okumuştum aslında çokta umrumda değil uyumak için en ideal anlardan yağmur ve kapalı hava

içimi yansıttığından.

inanılmaz iyi gelir bana bu hava

yağmurlu havayı seven adam : rakı sever.

yağmurlu havaları çok severim . şuana kadar da kimseyle böyle havalarda yürüyüş yapmadım , yapmam. sevdiğim nadir şeylerden biri ,hüzünlü bir sondan sonra onu da acı hatıralarla kirletmek istemiyorum. (bkz: gripin - durma yağmur durma)

benim bu. rahmetli dedemle birlikte yağan yağmurun izleyip çay içerdik küçükken. şimdi büyüdüm ama yağmuru ve kapalı havayı sevmekten hala vazgeçmedim. bence güneşli havadan daha samimi

diğer şehirleri bilmemde bunu istanbulda yaşamak zevk üstü bir şeydir üstünüze doğru gelen kara kara bulutların denizi laciverte boyayıp 10-15 dakikaya camınızdan aşağı doğru süzülmeye başlamasını beklemek bizler için hayatı zevkli kılacak bir kaç andan biri sadece

oturup saatlerce susabileceğin susarak da anlasabileceğin insandır. o kasvetli havada bırakıverir içinde ki herseyi ortaya. sadece o yağmur damlaları siler süpürür acısını..

bunun bilimsel bir adı da varmış pluviophile imiş. yağmurun o siyah gri bulutun verdiği o huzuru hiçbir şeye değişmem. mis gibi yağmurun ve toprak kokusunun eşliğinde en sevdiğin müziği açmak, tütsünü yakmak, boş sokakların tadını çıkarmak(en büyük zevkim yağmurda ölesiye koşmak) o huzurun içine dolması. belki de kasımda doğmam etkili olmuştur bu halime bilmiyorum ama hüznü duygusallığı hep sevmişimdir yağmur sevenlerde de bu duygular ortak ve yoğun oluyor. gerci bu devirde de işin bku çıktıne tamblır görl bilmem ellerine bir kitap bir kahve alıp üç beş poz çekilip yağmuru kullanıyorlar, varıp baksan yağmur yağınca kaçışırlar falan neyse. o tipler sevmesin mümkünse biz bize kalalım yağmurumuzla. ne demişler kimisi yağmurda ıslanır kimisi tadını çıkarır.

ben. en azından dürüst, ne yapıcağı belli. yağıcam diyor ve geri kalan her şeyi gizliyor. içini açmıyor belki ama yalan söylemiyor.

ben severim hemen çayı da demlerim oh mis

bende severim ya. hemen bi sigara yakıp sevdiğim sakin şarkılar açarım izlerim dışarıyı falan kendi capimda mutlu oluyorum yani

yağmurlu ve kapalı havada bilgisayarla oynamak ayrı bir zevk

güneş ışığında kalmayı pek sevmediğim için bulutlu ya da sisli havaları daha çok sevdiğim doğrudur.ayrıca gecelerin de ayrı bir güzelliği var.

Benim bu. Yağmurun yağmasını genel olarak insanlar miskinlik yapılacak hava olayı olarak görürler. Eve kapanıp battaniyeye sarılıp eline kahve alıp film izlemek veya kitap okumak olarak görürler. Bu genelleme benim için pek geçerli değildir. Ne zaman yağmur yağsa işim gücüm yoksa kendimi Dışarda bulurum. Yağmur yağmaya başladığı zaman insanlar hazırlıksız yakalandığı için sağa sola kaşışmaya başlar. Sokaklar ve sahil bir anda boşalır. Eğer yağmur çok fazla yağmıyor ise yağmurluğumu giyip kapşonu kafama geçirir kulaklığımı takar, melankolik müzikler eşliğinde yürüyüş yaparım. Bir yandan yağan yağmur diğer yandan sahile vuran hırçın dalgalar yüzümü islattikca bundan keyif alırım. Yağmur çok fazla yağıyor ise arabanın içerisinde yağmurun araba camından süzülüşünü izlerim. Radyoda sevdiğin şarkı çalar arka fonda.. "susma gönlüm sen söyle, aşkımı sevgiliye, derdimi sevgiliye..." der, dalarsın uzaklara, "haydi söyle onu nasıl sevdiğini haydi söyle, rüyalarda gördüğünü..." diye devam eder. Dışarı çıkarsın yağmurun sigaranı söndüreceğini bile bile yakarsın sigaranı. Gözlerden iki damla yaş süzülür, yağmur damlalarina karışır gider. anın görüntüsü

o ne güzel insandır. o ne yüce insandır. böyle tipler genellikle bu havalarda evde zaman geçirmeye bayılırlar. zaman zaman cama çıkıp; "ne yağdı be mübarek?!" diye durum analizi de yaparlar.

rusyada yaşamak isterim sadece bu nedenden ötürü. hava hep kapalı hep soğuk insanlar kalın giyiniyor süper ya

insanlar böyle havalarda evlerine kaçarken, benim sokağa çıktığım tek hava yağmurlu ve kapalı havalardır.

sırf yağmur yağdığı için koşup giyinip sokağa çıktığımı bilirim( tabiki şemsiyesiz) sokaklarda yürürüm ve brandalarin altına girmiş insanlar şapkamı bile kafama geçirmediğimi görünce ben geçene kadar beni izlerler ve ben o gökten inen su taneciklerinin zevkine bakarım aşırı guzel bi duygu, özgür ve umursamaz hissetmek.

karadenizlidir

insanlar tarafından gerizekalı muamelesi görürüz kimse bizimle yağmurda dolaşmak istemez herkes o havalarda eve kapanmayı tercih eder

şemsiyesiz çıkılır kapşon kafaya çekilir ve kulaklıkta en sevilen şarkı çalar. hafiften yağan yağmurda insanlar kaçışırken yüzünü gökyüzüne dönüp yağmurun yüzünü ıslatışını sevmek ve aniden ayakkabıları su alan çocukları düşünüp 180 km. ile moralinin bozulması.

karamsar olduğum için hava böyle olduğunda ruh halime aşırı hitap ediyor ve cok seviyorum