9 yaşındaydım babam gitti ardında tefecilerden alınmış yüklü miktar da borçlar derme çatma bir ev annem kız kardeşim, yaşım 11 evin korkuluğunun ardından silahla babana söyle çıksın diye yaygara kopartan o takım elbiseli kafası trilyon adamın karşısında abi annemle ablama bişey yapma babam yok bana yap diye ağlayınca yılların tefecisinin insafa gelişi geliyor aklıma, diyorum şimdi çocukluğum orda ölmüş. borcunu dayılar ödedikten sonra çıktı gerçi piyasaya namıdeğer baba 11 yıl sonra ben size naaptım ki babacım deyince çocukluğumuzu çaldın diyemiyosun da yutkunuyorsun hadi diyosun allahından bul kendi kendine