(#2332728) o bir ayın üzerinden beş ay daha geçti ve biz ablamın tedavisinin umuyorum ki son haftasındayız. kök hücre için hastaneye yatırıldığından beri sadece görüntülü konuşabiliyoruz onunla. ekranda görünen ablam en son gördüğüm halinden o kadar uzak ve sağlıksız görünüyor ki... ateşi düşmediğinden yüzü kıpkırmızı, alerji de eklenince üstüne her yeri kabarmış, şiş. bir de saçlarını tekrar kazıdılar dün. bize demese de aynaya her bakışında üzülüyordur eminim o. tabii, hücre nakli sonrası yaşadığı diğer yan etkilerin yanında nasıl göründüğü hiç önemli değil. düzelir elbet. ama dün akşam ağlayarak aradığında elimizden hiçbir şeyin gelmemesi son noktaydı bizim için. ablam yoruldum, dayanamıyorum artık derken annem nasıl teselli edeceğini şaşırdı buradan. geçecek bu günler dese, altı yıl sonra nüks etti hastalığı. biraz daha dayan yanındayız dese, bir aydır o odada tek başına. sona yaklaşmışken bir şeylerin bozulmasından korkuyorum bu sefer de. umarım şu günler geçer ve bu entiriyi her okuduğumda ablamı hiç üzmemem gerektiğini unutmuşsam bile hatırlarım.