Ben başlayacağım. Az önce can dostum Berry(az kalsın ifşa olacaktın) ile de bu konuyu konuştuk.
Gerek meslekten, gerekse zeki olduğumdan baya iyi gözlemciyimdir. Hal böyle olunca da birinin aklından ne geçtiğini falan hissedebilir bir hale geldim. Böyle diyince insanüstü gibi oldu ama aslında bana baya basit geliyor. Hayır, şizofren değilim arkadaşlar, neyse.
"Eee, buraya kadar her şey normal." dediğinizi duyar gibiyim. Lakin sorun tam da burada başlıyor.
Birine karşı yoğun duygular hissediyorsam, karşısında baya aptal oluyorum ben. Anlayamıyorum. Söylediği, yaptığı, kast ettiği, demek istediği... Bir de bunu bilmiyormuş gibi de, içimden ne geliyorsa yapıyorum. Yani, kör bir yarasa gibi kafamın dikine uçup, en sonunda da duvara çarpıyorum diyebiliriz. Sürekli kendimi küçük düşürüyorum ve bu durum beni sinir ediyor.