bilinen en güzel terapi yöntemidir.
---
seanslarımın birinden ---
Bir geminin güvertesinde başlamıştım hikâyemi yazmaya,
Ne kadar mavi, o kadar çok özgürlük vardı ana fikrimde.
Uzaklaşmak istersem kıyıdan bir tekne
Ve biraz yalnızlık, özgürlük için iş görür nitelikteydi.
Niteliklerimi kaybettim.
Kaybettiğimi fark etmeden yok ettim hepsini.
Beni ben yapan ne varsa,
Bana ben katan ne varsa
Suyla birlikte akıp gitmişti sanki.
Mavisine tutkun olduğum suların
Akıntısının tutsağı olmuştum.
Kürek çekmek isterken
Çabası ağır gelmişti.
Oysa akıntıya kürek çekmek tam da benim işimdi...
Şimdi gecenin bir vakti ıssız bir koyda kıyıya yakın bir yerlerde terk edilmiş bir sandal gibi hayallerim.
Sağlam görünümlü ama hareket vakti diyecek sesi yok.
Hikâyemin ana fikrinden uzak olmanın endişesiyle
Maviliklerin arasında kaybolmuş bir yaşam aslında benim ki.
Anlaşılma çabasından ve anlatma çabasından uzak,
Öyle bir başına
Kalabalıkların içinde itina ile yalnızlaştırılmış bir yaşam.
Öylesine,
Kimsesizce,
Sessizce...
---
seanslarımın birinden ---