korkuda, insan neden korktuğunu bilir. korku bir odağa sahiptir. bir şeyden yahut durumdan korkuyordur ve o şeyden uzaklaştığında korku azalır.
yahut kaygı öyle değil. yaygın, nesnesiz bir şey. mesela yaygın anksiyete bozukluk'ta kişi neden korktuğunu tarif edemez. bu kaygılar genelde geleceğe aittir.
fobisi olan her insan subjektif bir korku hissine sahiptir. yani, korktuğu şeyle karşılaştığında; o şeyle önceden karşılaştığını düşündüğünden daha fazla korku duyacağını bekler. (durun örnek vereyim; mesela böcekten 10 üzerinden 7 korkuyorum dedim böcek görmeden. böcek görünce diyorum ki aaa 4 korkuyormuşum vay aq)
herkes korkar. korkmak hayati bir mekanizma. çabuk oluşur, çabuk sönmez. mesela tavuktan zehirlenen adama, eğer kafaya koyduysa bir daha sikseniz tavuk yediremezsiniz.
i̇nsanlar sadece bir şeye değil bir duyguya karşı da kaygı&korku hissedebilir.
son olarak; insanların korktuğu şeyler aslında anlamsız şeyler. böcek gibi. (ben de korkuyorum. azıcık)
albert falan gibi adamların birden fazla korku teorisi var da onları yazmayacağım. ortamlarda satmaya falan bu yeter.
Hafif seyredenlerde sadece görüşme yapmak yeterken; orta ve ağır versiyonlarda ilaç desteği şarttır.