t: 1946'da yayımlanan
cahit külebi kitabı/şiiri.
şairin ilk -ve belki de en iyi- eseridir.
şöyle der
adamın biri'nde;
---
spoiler ---
çifte koştuğun öküzler,
senin kadar yorgun değil kardaş!
sen ki kış ve yaz düşünceli
sen ki kış ve yaz yalnayak!
ne esnaf ne tüccar ne efendi
senin kadar değil düşünceli
senin kadar yorgun değil kardaş!
sen ki kış ve yaz düşünceli
sen ki kış ve yaz yalnayak!
sevmesi sana mahsustur
yüreğin hükmedince,
boynun damarları kabararak
türkü söylersin söyleyince,
en iyi sen gülersin,
ölürsün öl deyince,
sana mahsus çalışmak.
sen ki kış ve yaz düşünceli
sen ki kış ve yaz yalnayak!
---
spoiler ---
.
ve fakat ben
hasret'i daha bi' severim;
---
spoiler ---
şimdi tarlalarda güneş vardır,
karlar donmuştur otların uçlarında
artık akşamları dinlenemem
başım avuçlarında.
içi korku dolu kış gecesi
hiç yatağın yok mu sıcak!
dağları dolduran kır çiçeği
hangi rüzgarlar seni koklayacak!
saçlarımı kesip rüzgara atacağım!
ta ki haber götürsün bir gün sana!
içimde bir şeytan var diyor ki:
aklına ne gelirse yapsana.
ben bu şiiri yazdım atlı talimde
bulunduğum şehir istanbul'du
ağır ağır kar yağıyordu,
atımın yelesi bulut renginde.
---
spoiler ---