Aramızda 4-5 yaş var. Köyde yaşadıgi için lise yıllarında bizde kaldı iki yıl ama o iki yıl çekmedigim çile kalmadı. Ben o zamanlar ortaokula gidiyordum kendisi lise son falan. bende tam inek öğrenciyim sürekli ders çalışıyorum. Neyse bir gün Babamlar falan akşam çıktılar dayım ablam kardeşim ve ben evdeyiz. Ben odamda ders çalışıyorum bu seslendi bana çay yap diye bende artık bikmisim ona hizmetçilik yapmaktan annem de babanızın yaninda sakın kötü konuşmayın onun hakkında vs diye diye sesimiz de çıkmıyordu neyse benim sabah sınavım var ders çalışıyorum kendin yap çayı dedim geldi yapmazsan seni döverim vs tehtid etmeye başladı bende sinirden ağlaya ağlaya kalktım ama nasıl sinirliyim baktım demlikte öğlen demlediğimiz çayı dökmemis annem bende direk ocağın altını yaktım çok az ısındıktan sonra koydum bardağa götürdüm. Verdim geçtim odama aradan 1 dk geçmeden biri at kuyruğu saçımdan tutup taa kapıya kadar sürükledi korkudan nefesim kesildi bayılacaktim az daha.. Bir iki vurdu bide. ablamlar bile zor tuttu. Ben deli gibi ağlıyorum bikmisim artık her gün kölelik yapıyoruz ona resmen. Babam evdeyken tam melek ama o olmayinca bize çektirmedigi çile kalmıyordu o gün dayanamadım artik söyledim babama üstüne annem benı dövdü kardeşini babama şikayet ettim diye o gün gerçek anlamda ölmek istedim çocuk psikolojisi bu kadarı gerçekten ağır gelmişti babam konuştu onunla düzgün bir şekilde bir daha yapmam falan dedi ama aynı çileyi aylarca çekmeye devam ettim en son annemle de arası bozuldu el bile kaldırdi ablasına sonra da gitti gidiş o gidiş.. sonunda rahat nefes alabildik ama geri de psikolojisi bozuk bir çocuk bırakıp gitti.
(bkz: nankör dayı)