Büyüyünce öğrendiğim, öğrendiğimde de büyüdüğümü anladığım bir olay var.
Küçükken babaannem yatak duası öğretmişti. Sonra bana dedi ki duayı okuduktan sonra hareket edersen dua bozulur yeniden okuman lazım.
Velhasıl kelam duayı okuduktan sonra paronayaklaştım. Serçe parmağım kıpırdadı, nefes alırken göğüs kafesim fazla yukarı kalktı diye duayı baştan ala ala uyuyakalıyordum.
Meğerse babaannemle aynı yatakta uyuduğumuz için ve ben çok hareket ettiğimden kadın böyle bir çözüm bulmuş.
Büyüyünce bunun gerçek olmadığını öğrendim. Bunun gerçek olmadığını öğrendiğimde de büyüdüğümü.
(bkz: yılların su gibi akması)